Günaydın kalbimin sarmaşığı Erinç
Günaydın insan kılığındaki Tecelli
Günaydın, üstümü örten Ferace
Günaydın gönlümün İnşirahı
Günün aydın olsun Ey Sevgili...
Gittin!
Gittiğinde yol çizdin ecele.
Artık her gün son günmüşçesine yaşanıyor. Ölmedim!
Lakin canım sana teslim...
Evrene son nefesimi bıraksam üzülür müsün?
Seni tanıdığım kadar seviyorum,
Tanımadığım yanlarına güveniyorum...
Yok pişman değilim sancılarımdan
Ya da anlık duygularımın hırpalamalarından
Düşününce özünde bal şeker gibi geliyor
Kağıt kesiği gibi tatlı tatlı...
Seviştiklerine aşık olduğuna mı inanayım?
Yoksa aşık olduklarını ile seviştiğini mi bilemedim?
Değişik bir durum aslında.
Bu da ikisi arasında kesin çizgiler olmadığını hissettiriyor.
Daha çok anı yaşama arzusu içindesin kanımca...
Bir yanım dört nala koşmak istiyor, teslim olmak istiyor; bir yanım temkinli aynı bir terazi gibi neyi hangi dengede tutabileceğimde kararsızım, bu senin üstündeki etkinden kaynaklanıyor.
Böyle olduğundan şiir ve şiirsellik hep yanı başımızda olmalı kanımca; güne başlarken, otobüste, metroda, vapurda ve gece yatarken biraz şiir, iyi gelecektir varlığımıza...
Şiir; düşünen müzik tınısı...