Delinse yer; çökse gök, yansa kül olsa dört yan
Yüce dileğe doğru yine yürürüz yayan.
Yıldırımdan, tipiden, kasırgadan yılmayan
Ölümlerle eğlenen tunç yürekli Türkleriz!
İçeride on ikisi de öfkeyle bağırıyor, on ikisi de birbirine benziyordu.Artık domuzların yüzüne ne olduğu anlaşılmıştı. Dışardaki hayvanlar bir domuzların yüzlerine, bir insanların yüzlerine bakıyor; ama onları birbirlerinden ayırt edemiyorlardı.