Bu göz gördükçe kitap okuyacak, bu eller devamlı kitap tutacak, elimdeki tüm parayı kitaplara vereceğim. İyi ki onlar var. İyi ki kitaplarım var. Ne zaman biri kalbimi kırsa kütüphaneme koşarım. Ne zaman sevilmediğimi fark etsem en sevdiklerime, kitaplarıma koşarım. Kitaplarımın yanında ağlar, onların yanında gülerim. Her gün mutlaka hepsini öperim. Giymediğim her şeyi satar, kitap alırım. Var olma sebebimi kitaplara bağlıyorum. İnsanlara verdiğim değerden çok daha fazlasını onlara veririm. İnsan kırar, düşünmez. Çok canımı yaktı insanlar. Kitaplardan hiçbir zarar görmedim.
Nâ” ve “bî” kelimeleri arapça ve farsçada ‘yok’ anlamına gelmektedir. Buna binaen şair;
Bende yok sabr-ı sükun, sende vefadan zerre
İki yoktan ne çıkar, fikredelim bir kerre
mısralarını yazmıştır.