Bebeklikten göçeriz çocukluğa, delikanlılığa, olgunluğa, yaşlılığa ve ölüme! Geri dönülmez yolculuklardır bunlar. Yaşamın sonuna doğru yapılan o tek yönlü yolculuk... Anılarsa, yol kenarındaki evler, ağaçlar gibi...
Öleceğimizi biliyoruz ve bu müthiş bir keder. Ama dağ bunu bilmiyor, karınca bilmiyor. Bilmeden yaşıyorlar ve bu çok neşeli bir durum. İnsan bilincinin olmadığı bir hal hakikaten çok neşeli olmalı.