Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Esma Uysal

Esma Uysal
@esmaauysall
instagram : pagesofesma
Bebeklikten göçeriz çocukluğa, delikanlılığa, olgunluğa, yaşlılığa ve ölüme! Geri dönülmez yolculuklardır bunlar. Yaşamın sonuna doğru yapılan o tek yönlü yolculuk... Anılarsa, yol kenarındaki evler, ağaçlar gibi...
Reklam
Öleceğimizi biliyoruz ve bu müthiş bir keder. Ama dağ bunu bilmiyor, karınca bilmiyor. Bilmeden yaşıyorlar ve bu çok neşeli bir durum. İnsan bilincinin olmadığı bir hal hakikaten çok neşeli olmalı.
Sahip olduğunuzla yetinin; her şeyi olduğu gibi sevin. Hiçbir şeyin eksik olmadığını fark ettiğinizde tüm dünya size aittir.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Şarap içir, öyle kendimden geçir ki beni Haberim olmasın gelen dertten başıma.
Ne garip! En iyi davrandıklarım bugün en çok incitenler beni.
Reklam
Ataerkil toplumlar, erkekleri erkeksi düşünmek ve davranmak, kadınları da kadınsı düşünmek ve davranmak üzere eğitir ve bu sınırların dışına çıkanlar cezalandırılır.
Sayfa 161Kitabı okudu
Erkekler yorgun düştükleri için evlenir, kadınlarsa merak ettikleri için. İkisi de hayal kırıklığına uğrar. İnsan her zaman aşık olmalıdır. Tam da bu sebeple asla evlenmemesi gerekir.
Dünyayı görmek istemiyorum, gördüklerim bana yetti.
Reklam
Benim sana iyilikten başka kötülüğüm olmaz demiştim. Anımsar mısın Dayanmak zordur buna. Bir bir çıkıyor söylediklerim.
Sayfa 119Kitabı okudu
Şimdi ben bunca şiiri Yazdım da ayrılıklar mı bitti.
Yaşamayı sevdim. Bu büyük bağışı Bir gün elbet ben de Ömrümle öderim.
Bütün dünyayı kocaman bir ülke olarak görmek istemişti Sabahattin. Din, dil, ırk, cinsiyet ayrımı yapılmadan , kavgasız gürültüsüz, barış ve huzur içinde yaşanan bir dünyanın vatandaşı olmak istiyordu.
Sayfa 224Kitabı okudu
O kadar çok şey geçti ki gözlerimizin önünden Sonunda hiçbir şey göremez olduk.
Reklam
Zaten şairler hakkında hükümleri şairler, şiir tabiatı olanlar, şiiri sevenler değil de , alimler ve edebiyat tarihçileri vermeye başlayalı bu nevi hükümler bu kadar manasız, yersiz, saçma olmaya başlamıştır.
Bilme, tanıma beni merdivenleri üçer beşer çıkmanın sevinci yok içimde.
Sayfa 164Kitabı okudu
Ah Felice, ben senin yokluğuna mıhlandım, haricimde dönüyor dönüyorsa dünya
Belki, bana düşündürdüklerini, bir gün sen de düşüneceksin.
Ve bir sahil meyhanesinde bir akşam İçip içip ağlasam.
İnsan sevdikçe iyileşiyor artık anladım.
Reklam
Belki kendini yok etmek de bir kendini koruma girişimi, sevgi görmek için atılan bir çığlık, mutlu yaşama olasılığının aranışıdır.
Plath için şiir, dış dünyanın tehdidine katlanma ve izolasyon olasılığını sağlayan bir sığınaktır. Bu izolasyon gerçeklerden kaçış olarak yorumlanabilir.
Ne yapayım? Ne yapayım yahu? Ben ister miyim kitaplarımı yakmayı? Şair adam kitap yakar mı? Ne yapayım?
Belki o da kötü biri oldu, fakat ben... ben buna inanmıyorum...çünkü bayım, o çok iyi biriydi, çok iyi.
Beni mahveden arkada bıraktıklarımız değil kalsaydık eğer beraber kurabileceklerimiz.