Bütün Şiirleri 2

Bütün Şiirleri 2

1994 Bütün Mevsimler Güz
1995 Dicle Üstü Ay Bulanık
1996 Kül Uzun Sürer
1999 Derin Kesik
isimli kitaplardan oluşuyor.

Şükrü Erbaş'ın kendi kulvarında çıraklıktan kalfalığa geçiş dönemi yazdığı şiirler. Birinci kitaba göre şiirlerin türü biraz farklılık göstermiş. Özellikle Dicle kısmı tamamen siyasi odaklı şiirler.

Ah o kitabın orta kısmı yok mu? Bütün Ömür Hanım yazan kısımları silip kendi adımı yazmak istedim. Çok kıskandım evet. Ancak aşk değil acının tarif ediliş biçimiydi kıskandığım.

Dünya üzerinde daha çok ezilen insan türü olan kadına ve çocuğa dair elemlerin şiirsel bir dışa vurumu. Canlanıveriyor adeta mısralar. Elinden tutup uzaklara götürüyor okuyanı. Güneşli dünyanızı anında bulutlar sarıveriyor. Hüznü bile sevdiriyor. Duygu selinde boğulmak istiyor ve kopamıyor insan. Ölüm ve aşk yine kol geziyor. Buram buram yakan şiirler.

Şükrü Erbaş, Sayın Erbaş, Hatice Hanım, Ömür Hanım v.s. her kitabından sonra farklı bir isimle anıyorum kendisini. Galiba sürecin sonu ülkemizin sevdiği kişilere verdiği "Baba" lakabıyla tamamlanacak. Çünkü bu kitapla birlikte artık kendisine Şükrü Baba demeye başladım. Müslüm Baba nasıl kulaktan kalbe gidiyorsa, Şükrü Baba da okunan dizelerden kalbin en derin yerlerine kadar gidiyor...
İşin şakası bir yana her kitabı bittiğinde ayrı üzülüyorum. Ancak düşünüyorum ki kitaplarını her okuyuşumda daha farklı algılayacağım yazdıklarını. Çünkü onun kitaplarını okudukça; onun sevgisiyle, onun hayatı algılayışı ve insanlığıyla kendimin de değişmeye başladığını fark ediyorum.
Yüreği güzel insan, güzelliklerle yaşa...

Belki de yaşayan en büyük şairlerimizden. Yazdığı paragraflar düz yazılar o kadar tatlı ki içinizi ısıtıyor, şiir tadında koca koca cümleler, oturup ömür hanım ile iki kadeh de siz içmek istiyorsunuz. Kaybolup gidiyorsunuz cümlelerin, dizelerin arasında, sarıp sarmalıyor sizi o kış gecelerinde, yazın serinlik çöküyor yüreğinize öyle güzel bir insandır şükrü erbaş.

Kendisi ile ufakta olsa sohbet etme imkanı bulmuştum, kitap imzalatmak için sıra beklediğim ve imzalı kitabına sahip olduğum tek kişi. İki kitap imzalatacaktım uzattım eline dedi ki : " birini senin adına imzalayayım ötekini de sevdiğin biri varsa ona ver yoksa da o kişi gelene kadar bekle boş bıraktığım isim yerini sen doldur ona hediye et"

Sen çok yaşa emi büyük usta.

Sen bana menevisleri hatırlattın, ömrümün burgaclarini, inceliğini, sadeliğini, yalnızlığı ve acıyı ve korkularımı. Seninle sevdim ben hissettiğimi bilmediğim mecazları
Daim ol

"..Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İncecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin. Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce
bıçak ağzı... ve yüzüm ömrümün atlası; düzlükleri bunaltı, yükseklikleri korku, uçurumları yıkıntılarımla dolu bir
engebeler atlası. Yaşamak bir can sıkıntısı mıdır, Ömür Hanım?"

Senin gözlerini
Dağlardaki çocuklara vereceğim;
Çayır çimen kokusu rüzgarlar dolusu
Ocaklarda tüten hayal
Yıldızlı bir pencere bozkırın yoksulluğunda
Harana açılan balıklı göl
Biraz anne, biraz kardeş
Çokça sevgili
Gözlerini senin, çocuklara
Sevsinler diye birazcık kendilerini...
Görüldüğü gibi mükemmel bir şair herkese tavsiye ederim

Sars aklımın cılız ayaklarını, kuşat beni. Değişik şeyler
söyle ne olur, yeni bir şeyler söyle. Yıldım ömrümün ka-
lıplarından. Beni duy ve anla.


Yağmur dindi Ömür hanım. Gökyüzü masmavi gülümsedi
yine. Doğa aynı oyununu oynuyor bizimle. Umudun
ucunu gösteriyor usulca, iyimserliğin ışığını süzüyor mavi
atlasından. Ne aldanış! Bulutların rengi mavi-beyaz mıdır,
kurşuni-külrengi mi yoksa?


Gökyüzünü öpmek isterdim Ömür hanım, gözlerimle değil
dudaklarımla. Yoruldum bulutları kirpiklerimde taşı-
maktan. Delilik mi dedin? Kim bilir...Belki de yerde sü-
rünmenin bir tepkisidir bu, ya da ne bileyim bilinçsiz bir
aykırı olmak duygusu. Gökyüzü de olmak isteyebilirdim
değil mi? Kim ne diyebilir ki?
....her bireyin mutlaka okuması gereken kitap her şiirde yaşadıklarını bulup her Mısrasi ömrümüzün başka bir dakikasına eşlik şahitlik etmiş gibi özellikle ömür hanım şiiri hayata farklı bakmamı sağladı böyle bir eseri ortaya koyan Şükrü erbaş a ne kadar minnettar olsak azdır böyle bir şiirle tanışmış olmanın mutluluğu naif hüznü huzuru kelimelerle anlatmak ne mümkün

'Gidin o tembel vicdanınızı
Yıkayın başkalarının sözleriyle'

Sözün ustası Şükrü Erbaş'ın 1990-99 yılları arasında yazdığı şiirler var kitapta. Bence seksenli yıllarda yazdığı şiirlerden daha toplumcu bir hava var bu şiirlerinde. Sözcükler o kadar güzel sıralanmış ki birçok şiirini tekrar tekrar okudum.

Gel de gülme. :))"Ben Bu kitabı okurken kendimi kaybettim arkadaşlar." Nasıl mı??
Bütün Şiirler 1 den bir alıntıya rastladım kısa zaman evvel. Nasıl olur da bunu gözden kaçırmış, nasıl olur da okuyup geçivermişim derken, bu şiirin okuduğum kitapta olmadığına kanaat getirdim. Bu satırlar en koyu dalgınlıkta bile olsam beni ayıktıracak cinsteyken , okuyup geçmiş olamazdım ya. :)) Ve bu şiir o kitapta yok dedim. Evet doğruydu söylediğim. Ve bu şiir o kitapta yoktu. O an aklıma bir şey geldi arkadaşlar; Ya benim okuduğum o kitap değilse ve ya ben 5 gündür Bütün Şiirleri 1 diye Bütün şiirleri 2 den alıntı yaptıysam ve bunu Allah'ın bir kulu fark etmediyse. (?) Yerimden kalkıp yavaşça kitabın ön kapağına baktım. Yürürken sıkça DÜŞEN biri olarak, hissettiğim o duyguyu bu defa AYAKTA uzun bir süre hissettim. :)) Yine gülerek söylüyorum ki, Evet Ben, Bütün Şiirleri 2 yi okuyup, Bütün Şiirleri 1 diye bir haftadır alıntı yapan o kişiymişim. Ve siz de bunu fark etmeyenler..:)
İncelememe gelince ;
"Bana inanın, Bu kitabı okurken, kendinizi kaybedeceksiniz."

Kimse düşlerine yetişemez ve kimse geçemez gerçeğini bir adım bile; bu yüzden sıkıntı verir zaman, kısa kalır, sonsuz olur, insanın küçücük ömrünün karşısında...