Bir kitabı okurken geçen iki saatin, ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım.
Bir türlü sonuna gidemiyorduk rüyalarımızın. Korkuyorduk. Korkuyordum. Hayâllerinde bile korkar mı insan? Hayâllerine bile hükmedemez mi insan? Yarım kalmış işkenceler, artık sıralarının geldiğini düşünerek ortaya çıkıyordu.
Ben Furkan'ı hiç abdestsiz emrizmedim ki. Onu emzirirken Yasin Suresini okurdum. Fatih Sultan Mehmet'in annesinin Fatih'i nasıl yetiştirdiğini araştırır, Furkan'ı o şekilde terbiye etmeye çalışırdım..
Mavi KırmızıRamazan Kayan · Çıra Yayınevi · 20151,363 okunma
