Esra F.
@esraaf
' Gürültülü dünyadan, kitapların âsude inzivasına iltica ettim. '
92 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Ve kitaplar hakkında denilir ki ;
' Yolu iyi tanıyabilmek için oradan geçip gidenlerin bıraktığı işaretlere iyi bak! '
Uzun bir süre çok satanlarda olan, sürekli karşıma çıkan ama buna rağmen hiç merak etmeyip, bakmadığım bir kitaptı. Niye hiç merak etmedim bilmiyorum. Galiba abartılan kitaplardan olduğunu düşündüm ancak yanılmışım.
Yazarın ilk olarak depresyonla geçen yıllarını anlatıp tavsiyeler verdiği 
Yaşama Tutunmak İçin Nedenler kitabını okudum. Uzun süre geçirdiği depresyonu birebir anlatarak depresif okurlara destekçi olması, verdiği tavsiyeler güzeldi. Ardından bu kitabı elime geçti. İkisini peşpeşe okumak 
Matt Haig için olan merakımı arttırdı. Ve diğer kitapları da okumayı düşünüyorum.
Kitabın içeriğine gelecek olursak, hayatımızın her anında Ân'da kalamayıp, geçmişe dair pişmanlık yaşadığımız herşeye bir cevap veriyor aslında. Çoğumuz, bu zamanın güncel konusu olan 'hatalardan ders çıkarmak, keşke demeden olanları kabul ederek yaşayabilmek' cümleleriyle zihnimizi dolduruyoruz ancak bunun böylesine güzel anlatılabilmesi bana çok daha iyi geldi. Bu konuyu bu şekilde hikayeleştirerek anlatmak gerçekten tüm sloganlardan daha etkileyici diye düşünüyorum.
Belki tüm pişmanlıklarınızı, Nora gibi kitabınızdan silemez ama bu yükünüzü hafifletebilecek bir eser diye düşünüyorum.
Şimdiden herkese keyifli okumalar.
Bir kitap okudu
188 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Şimdiki zamanın içindeki geleceği görebilmek, burnumuzun dibinde de olsa her zaman zordur.
Yaşam, bütün bu ıvır zıvırlardan kurtulduğunuz ya da en azından bunları bir süreliğine başınızdan defettiğinizde elinizde kalan şeydir.
Daha güzel özetlenemezdi...
Dünya giderek bizleri depresyona daha çok sürüklemek üzere şekilleniyor. Mutluluğun ekonomik bir değeri yok. Elimizdekilerle mutlu olabilseydik, başka neye ihtiyacımız kalırdı ki? Yaşlanmayı geciktiren bir nemlendiriciyi nasıl satarız? Önce birilerini yaşlılıktan korkar hale getirmek gerekir. Siyasi bir partiye nasıl oy verdiririz? Önce göçmenlerle ilgili endişe duymalarını sağlamanız gerekir. Sigorta poliçelerini nasıl satarız? Her şeyi endişe kaynağı olarak görmelerini sağlamak gerekir. Plastik cerrahiye başvurmalarını nasıl sağlarız? Dış görünüşlerindeki kusurların altını çizerek. Bir televizyon programını nasıl izletiriz? Programın bir bölümünü kaçırmaktan endişe duymalarını sağlayarak. Yeni bir akıllı telefon almalarını nasıl sağlarız? Teknolojiden geri kaldıklarını hissettirerek.
Sakin kalabilmek devrimci bir eylemdir adeta...
Farkında olmadan bir travma mı geçirmiştik? Modern hayatın gürültüsü ve hızı mağara adamı beyinlerimizde tramvaya mı neden oluyordu? O kadar narin miydim? Yoksa hayat, çoğu kişinin fark etmediği bir savaş mı?
"Seyahat insanı mütevazi kılar." der Gustave Flaubert. "Dünyada ne kadar minik bir yer kapladığınızı görürsünüz." Bu bakış açısı insanı özgürleştirir.
Kitapsever insanlar hakkındaki klişelerden biri de yalnız olduklarıdır, halbuki beni yalnızlıktan kurtaran kitaplardı.
İyi bir kitap okuduğumda harita incelemiş gibi hissederdim; bir hazine haritası! Sürüklendiğim hazine ise aslında kendi benliğimdi. Fakat her harita yarımdı, hazineye ancak bütün kitapları okursam ulaşabilirdim. Böylece kendimi bulma sürecimin sonu olmayan bir arayış olduğunu anladım. Kitaplar da bunu söylüyordu adeta. Özünde, her kitapta birileri bir şeyler arıyordu.
İnsanın ya kendinden kaçmak ya da kendini bulmak için okuduğunu söylerler. Ben ikisi arasında pek bir fark göremiyorum. Kaçarken kendimizi buluruz.
Kendimi bildim bileli okumayı severim ama
kitapları sevmekle onlara gerçekten ihtiyaç
duymak arasında fark vardı.