Mutluluk yeterli olma halidir. Bugün olanları düşündüm. Gün doğmadan önce sabah serinliğinde gönlümce bisiklete bindim. Hoşnut oldum. Bu yeterliydi. Çamaşırlarımı asarken kıyafetlerimden gelen çırpma sesini seviyorum. Ellerimde kalan deterjan kokusunu seviyorum. Bu yeterliydi…
Kalbimi kıranlar hep çok sevdiğim insanlar oldu. Onları ne kadar sevdiysem o kadar üzüldüm. Ve şimdi, sevmeye korkuyorum. Hayatta daha fazla üzülmek istemiyorum.
Hayatta sevdiğim ve sevmediğim insanlar var. Bu konuda hiçbir şey yapamam. Ama sorun şu ki birini sevmiyorsan o insan benim için bitiyor. Sevdiğim kişiler ise eninde sonunda beni üzüyor.