Ben sadeliği, nezaketi ve aklıselimi savundukça; hayat karşıma hokkabazları, sirk maymunlarını ve ekseriyetle madrabazları çıkartıyor, çözemiyorum bu denklemi…
“İnsan, insan için bir Tanrıdır. Bununla birlikte insanların Akıl düsturuna göre yaşamaları çok nadirdir; insanlardan çoğunun hasetçi olmaları ve birbirlerine karşı zarar vermelerinin sebebi işte bu Akıl düsturuna göre yaşamanın çok nadir oluşudur.”
Ruhumuz kendi doğasıyla uyumlu şeyler yaptığında, huzurlu ve mutludur. Ancak doğasına ters bazı davranışlara yöneldiğinde, acı çeker.
Sayfa 162Kitabı okudu
Aşırı değer verme değer verilen kişiyi kolayca kibirli hale getirir.
Halk yığını korkusuz olduğu zaman korkunçtur.
Anladım ki zihnimi ele geçirmelerine izin vermediğim sürece, korkularıma neden olan durumların hiçbiri kendi başına ne iyi ne de kötü.
Yaşadıklarımdan öğrendim ki, günlük yaşantımızda biteviye olan olaylar aslında boş ve anlamsız şeyler.
Spinoza, Etika' da ne der?
Bize acı veren duygular , onu berrak ve kesin bir resmini çizdiğimiz anda acı olmaktan çıkar.
Sayfa 85Kitabı okudu
Spinoza
Spinoza, Etika'da ne der? " Bize acı veren duygular, onun berrak ve kesin bir resmini çizdiğimiz anda acı olmaktan çıkar"
Sayfa 85Kitabı okudu
Spinoza, Etika'da ne der? "Affectus, qui passio est, desinit esse passio simulatque eius claram et distinctam formamus ideam." Yani bize acı veren duygular, onun berrak ve kesin bir resmini çizdiğimiz anda acı olmaktan çıkar.
Sayfa 85 - Okuyan Us, 154. Baskı, 2023Kitabı okudu
Etika Temel Kavramlar Dizini
Ebedi bir hakikati, bir başka deyişle bir ilişki bileşimini anlamamak, bunu bir buyrukmuş gibi yorumlamak için yeterlidir. Öyleyse bu ikinci tür göstergeler, birer buyurucu gösterge ya da vahiy etkisidir; bizi itaat ettirmekten başka bir anlamları yoktur. Teolojinin kesinlikle en büyük zararı da, itaat ve bilmenin doğaları arasındaki farkı göz ardı edip gizlemesi ve itaat ilkelerini bize bilgi modelleri olarak kabul ettirmiş olmasıdır.
Sayfa 80 - Norgunk YayıncılıkKitabı okudu
ETİKA'NIN BİR AHLAKTAN FARKLILIĞI ÜZERİNE
Küçük çocukların mutlu olduğunu ya da ilk insanın yetkin olduğunu düşünmek kesinlikle mümkün değildir: Hem çocuklar hem de ilk insan, nedenlerden ve doğalardan habersiz, salt olayın bilincine indirgenmiş, yasasını bilmedikleri sonuçlara katlanmaya mahkum bir hâlde, her şeyin kölesi konumundadırlar, yetkinsizlikleri ölçüsünde de tedirgin ve mutsuzdurlar.
Sayfa 30 - Norgunk YayıncılıkKitabı okudu
Ruhun edilginliği olarak adlandırılan duygu, bulanık bir fikirdir.
Sayfa 303 - Doğu Batı
