Ahura daha o yaratılmamışken aşık olmuştu bile bu kusursuz tanrıçaya!
Doğdu Anahita tüm kainat bu büyük çoşkuya kaptırmışken kendisini, bir tek Setiran büktü boynunu ve herkesten gizli iki damla gözyaşı düştü kimsesizlikten eskimiş yanaklarına; bunu Ahura'nın her şeyi gören iki gözünden başka gören olmadı.Ama öyle bir büyü ile örtülmüştü ki kainatın üzeri, tamamıyla kamaşıvermişti Ahura'nın gözleri bile, Anahita'nın tarifsiz güzelliği ile! O sırada önemsenecek belki de en son şeydi ''Setiran'nın gözyaşları!''
Sığındım sana! İnandım tarihin en büyük yalanlarına yardım ve yataklık etmekten sabıkalı bakışlarına! Çünkü sen yokken ZEHİRdi yağan YAĞMUR! Ve ben açmıştım avuçlarımı umutsuz bir dilenci gibi gökyüzüne...