Ey benim gülen yüzüm, sevgilim,
Senin güzelliğin dünyaya dedikodudur,
Bu ne güzellik? Bu ne yüz? Bu ne güldür?
Acaba saçın amberi görüp mis kokulu olmuş?
Bu ne saç, bu ne kahkül, bu ne zülüftür?
Aklım saçının kokusuyla doludur,
Bu ne güzel koku, bu ne ıtır, bu ne hoştur?
Gözyaşı dalgalarım taşıp başımdan aştı,
Bu ne deniz, bu ne ırmak, bu ne nehirdir?
Muhibbi ansızın divane oldu,
Bu ne aşktır, bu ne derttir, bu ne huydur?
Ey benim gülen yüzüm, sevgilim…
Senin güzelliğin dünyaya dedikodudur.
Bu ne güzellik…
Bu ne yüz…
Kanuni'nin Hürrem Sultan'a yazdığı gazelin Türkçe çevirisi
Benim yakın dostum, arkadaşım, yegane varlığım, sevgilim, ay ışığım. Candan yakınım, sırdaşım, varlığım, güzeller güzeli sultanım.
Hayatım, her şeyim, ömrüm, Kevser şarabım, Adn cennetim. Baharım, güleç yüzlüm, gündüzüm, sevgilim, gülen yüzüm.
Sevincim, eğlencem, meclisim, ışığım, mumum benim. Turuncum, narım, narencim, gecemi aydınlatan ışığım.
Lezzetli bitkilerim, şekerim, hazinem, cihanda beni hiç üzmeyenim. Aziz'im, Yusuf'um, varım, gönül ülkesindeki sultanım.
İstanbul'um, Karaman'ım, Anadolu toprağım. Bedahşan'ım ve Kıpçağım ve Bağdat'ım, Horasan'ım.
Vav harfi gibi bukle bukle saçlım, yay kaşlım, gözü fitne dolu ayartıcı sevgilim, baygın bakışlı güzelim. Sana olan hasretimle ölürsem, ey acımasız yar, günahım boynunadır, bilesin, ey imansız sevgilim.
Kapında seni daima öven bir meddahım. Yüreğim dertli, gözü yaşlı bir aşığınım yani Muhibbi'yim ve bu durumdan mutluyum.
Sayfa 139 - Muhit KitapKitabı okudu
