Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Her seher vaktinde tan atışında Kızıl güller açtı dağlar başında Faşist namluların her kurşununda Dirildik ey halkım unutma bizi
Sayfa 89 - Doğan KitapKitabı okudu
Asıldık ey halkım, unutma bizi
Bir gece sabaha karşı, prangalar vurulmuş ellerimiz ve ayaklarımızla çıkarıldık idam sehpalarına. Herkes tanıktır ki korkmadık. İçimiz titremedi hiç. Mezar toprağı gibi taptaze, mezar taşı gibi dimdik boynumuzu uzattık yağlı kementlere. Asıldık ey halkım, unutma bizi
Reklam
159 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
·
2 saatte okudu
Vurulduk Ey Halkım Unutma Bizi
"biz unutkan bir ulusuz. olanları bitenleri çabuk unuturuz. bugün yarın kanlı olaylar için yas tutarız, sonra, daha önceki olaylar gibi bu son kanlı olay da unutulur." Demiş Uğur Mumcu ___ umag'ın unutmayalım unutturmayalım sloganıyla birlikte düşünceleri faili meçhul cinayetlerde katledilenleri anarken hatırlattığı dize ve kitabın
Vurulduk Ey Halkım Unutma Bizi
Vurulduk Ey Halkım Unutma BiziUğur Mumcu · Uğur Mumcu Vakfı Yayınları · 1996176 okunma
Bir kişiye yapılan haksızlık, bütün topluma karşı işlenmiş bir suçtur. Bu bilinci paylaşmak ve bu sorumluluğu yerleştirmek zorundayız. Uygarca paylaşılan sorumluluk bilinci, özgürlüğün de, demokrasinin de tek güvencesidir. Bu güvence sağlanmadıkça, demokrasinin temeline bir tek taş bile konmuş olamaz. Unutmayalım ki " cesur bir kez, korkak bin kez ölür". Önemli olan, insanın böyle bir toplumda "mezar taşı" gibi suskunluk simgesi olmamasıdır.
Devrimcilik sorumluluk ister. Eylem ve düşüncelerinde sorumluluk duymayan devrimci, emekçi sınıf ve tabakalarda kök salamaz. Eninde sonunda, "bir küçük burjuva anarşisti" olarak, emekçi yığınlardan soyutlanır.
Unutmayalım ki, bazı insanlar, cinayetlere, haksızlıklara ve yolsuzluklara susarak da katılmış olurlar...
Reklam
Korkmadan öldürüldük Ey Halkım Unutma Bizi.
Uğur Mumcu
Uğur Mumcu
Asıldık ey halkım, Unutma bizi
Deniz Gezmiş
Deniz Gezmiş
Bir gece sabaha karşı Pranga vurulmuş ellerimiz ve ayaklarımızla Çıkarıldık idam sehpalarına, Herkes tanıktır ki korkmadık. İçimiz titremedi hiç. Mezar toprağı gibi taptaze, Mezar taşı gibi dimdik boynumuzu uzattık yağlı kementlere. Asıldık ey halkım, unutma bizi
Reklam
Kanserdik; Ölüm her gün Bir sinsi yılan gibi dolaşıyordu derilerimizde. Uydurma davalarla kapattılar hücrelere. Hastaydık. Yurt dışına gitseydik kurtulurduk belki. Bir buçuk yaşındaki kızlarımızı Öksüz bırakmazdık. Önce, kolumuzu, omuz başından keserek, yurtseverlik borcumuzun diyeti olarak fırlattık attık önlerine. Sonra da otuz iki yaşında Bırakıp gittik bu dünyayı, ecelsiz. Öldürüldük Ey Halkım Unutma Bizi
Bu kısımda Harun Karadeniz'den bahsedilmektedir.Kitabı okudu
678 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.