~Ömür dediğin ne ki âdeta bir curcuna,
Kendine gel ey nefsim..!
Belki bugün son cuma...~
Ölüm insana çok yakın
Yola gel ey nefsim
Kefene sarılmadan
Kendine gel ey nefsim…
gel ey hayata çok müştak ve ömre çok talib ve dünyaya çok âşık ve hadsiz emeller ile ve elemler ile müptelâ bedbaht nefsim! Uyan, aklını başına al! Nasıl ki yıldız böceği, kendi ışıkçığına itimad eder, gecenin hadsiz zulümatında kalır. Bal arısı, kendine güvenmediği için, gündüzün güneşini bulur. Bütün dostları olan çiçekleri, güneşin ziyasıyla yaldızlanmış müşahede eder. Öyle de: Kendine, vücuduna ve enaniyetine dayansan; yıldız böceği gibi olursun. Eğer sen, fani vücudunu, o vücudu sana veren Hâlikın yolunda feda etsen, bal arısı gibi olursun. Hadsiz bir nur-u vücud bulursun. Hem feda et. Çünkü: Şu vücud, sende vedia ve emanettir.
Bediüzzaman Said Nursî
Ey nefsim!
Sende kendine gel,
Yaratılış gayeni hatırla,
Kurtuluşa koş.
Allah a sığın,
Huzura er!..
~Ömür dediğin ne ki âdeta bir curcuna,
Kendine gel ey nefsim..!
Belki bu son cuma...~
Ey Nefsim. Kendine Gel..!
Derdin Kendindendir Bilmiyorsun..
Derman Yine Kendindendir Görmüyorsun..
Koskoca Alem İçine Yerleştirilmiş..;
Sen Hala Kendini Küçük Birşey Zannediyorsun..!
Hz. Ali (r.a)
Ey nefsim!
Sende kendine gel,
Yaratılış gayeni hatırla,
Kurtuluşa koş.
Allah a sığın,
Huzura er!..
Hiç düşünmez misin ki? Tek bir gerçeğin ölüm olduğu bu yalan dünya da neyin telaşı... Ey nefsim kendine gel , uyan Ey müslüman!