Ey zaman, uzaklaşmaktasın benden şimdi
Yaralanıyorum her kanat çırpışında.
Rainer Maria Rilke
Bir insanın bir diğerinin içinde gidebildiği yol, alabildiği mesafe her geçen gün kısalıyor. İnsanın insanı bilmesi, anlaması, hissetmesi en iyimser nitelemeyle zorlaşıyor. Herhangi birimizin böyle bir gayreti var mı, o da tartışılır. İnsanların birbiriyle hiç olmadığı kadar iç içe, dışa dönük, ‘teşhirci’ yaşadığı bir devirde, herkes neredeyse
ey zaman uzaklaşmaktasın benden şimdi.
yaralanıyorum her kanat çırpınışınla.
ama kalınca yalnız, söyle neye yarar ki
dudaklarım, gecem ve gündüzüm tek başına?
yok bir sevgilim, bir dört duvar,
ne de bir iklim, gönlümce.
bütün kendimi adadıklarım , ömrümce,
ansızın zenginleşip beni harcamaktalar.
Rainer Maria Rilke
Ey zaman, uzaklaşmaktasın benden şimdi
Yaralanıyorum her kanat çırpışınla.
Rainer Maria Rilke
Ey zaman, uzaklaşmaktasın benden şimdi
Yaralanıyorum her kanat çırpışınla.
Rainer Maria Rilke