Bugün benim doğum günüm ve kelimeler dökülüyor parmaklarımdan kağıtlara :)
20 li yaşlarının sonlarında kendini nerede görüyorsun diye sorduklarında 19 yaşındaydım henüz. Çok iyi hatırlıyorum verdiğim cevabı. Şu an tam da verdiğim cevaptaki yerdeyim. Ve tam da o bahsini ettiğim hayatın baş rolündeyim.
Düştüm, kalktım, mutlu oldum, üzüldüm, aşık oldum, evlendim, çocuk yaptım, çalıştım, ürettim.. Ne olursa olsun hep
Pesimist
Muhabbetim iyi değil
Cızırtılı adımlarım
Emanet nefesimle
Şu dar güdük sokakta yapayalnızım
Milyon tane adamın içinde
Amanlar, eyvahlar mevsiminde...
Sözüm pek iyi değil
Kelâmıma yıkılmış dört duvar
Artık tamir edilemez
İşte benim bu...
Affola lânetlik sigaram kadar berbat
Ve bir bardak benbeyaz zehir...
Bazen belâya bulanmış
Zift rengi bedenler
Vahlar olsun...
AYKUT BARIŞ ÇELİK
sabah sabah bu ne sıcaaaak ... eyvahlar olsun Adana yanmaya başladı Allah sonumuzu hayretsin ...
ALEDA EVA
Şu saat seni hayallere gizledik sevgilim
Çıkmaz sokakları bile çiçeklerle bezeyip süsledim
Göğsünde kabaran bir şeyler gibi
Uzun zamandır seni öpmedim diye hiddetli kaşınırken dudağın
Öyle öyle gizliden kök saldı çiçekler..
Şensiz geçirdiğim yılların ardında mükemmel hâlsizlik
Bedenimde bir harabe çöküş meydanda
Çulsuz, pervasız bir derviş
Kibir insanı alçaltır.
"Edebiyat" kelime kökü, anlamı, içeriği ve ne olduğunu hepimiz biliyoruz.
Edebiyat insanıb kalbini inceltir, hatta belki de bir kalbin olduğunu hissettirir, her söz nimet gibi, şifa gibi, huzur gibi, tokluk gibi o kadar çok verir ki bize, işte makbul bir kalbi olanlar bunları alır, öbür kulağından çıkmasına izin vermeden kalbine koyar.
Hülâsa; insan yapar, kalp yapar, inanç yapar, tevazu yapar, faniliği anımsatır, yapar da yapar.
Arada bazen anlık yazılan ya da tesadüf düşen yazıları okuyorum beğeniyorum. Hatta arada sayfa incelemesi yapıyorum.
Ne acıdır ki; bazı kişilerin 'kibir abidesi' olduğunu öyle çok hissediyor ve anlıyorum ki, okuduğuma pişman oluyorum.
On bin takipçiniz olsa ne yazar? Kalem ya da elleriniz kalbinizden habersiz iş tutuyorsa eyvahlar olsun o kişilere...
Yazdığınız her güzel şeyle elbette gurur duyun fakat kibir abidesi olarak kendinizi ne kadar küçük düşürüyorsunuz farkında değilsiniz.
Ben kendi adıma bunu fark ettiğim kişileri hiç kusura bakmasınlar engelliyorum. Ne benim yazdığımı okusun, ne de onların sayfasına tevafuk olayım...
...