“Dostluk, bir vaizin kadim zaman kıssalarından bize aktarılan keramet ehlinin, ehline gösterdiği, yokluğu hissedilen, özlemi duyulan, hep karşıdan beklenip bir türlü karşıdakine bağışlanamayan, mali değeri olsa hiç değilse kırkta birini görebileceğimiz manevi, muallak, müphem bir mefhum. Kahramanlık gibi o da dilde.”
Sayfa 24