''Onlardan biri işte. Kim olduğu fark etmez. Hepsi aynıdır, başka adlar altında hepsi aynı bokun soyudur. Mahmut, Hasan, Fevzi, Sabri, İbrahim, Avden, Beyumi.''
Sayfa 59 - FirdevsKitabı okudu
"Lütfen söyler misiniz ne tarafa gitmeliyim?"
"Bu nereye gitmek istediğine bağlı," dedi Kedi.
"Hiç fark etmez..." dedi Alice.
"O zaman ne tarafa gittiğin de fark etmez," dedi Kedi.
Fark etmez,diye düşünen bir adam.Hiç fark etmez.Tek bir insan sesi daha duymak istemeyen,tek bir insan yüzüne daha katlanacak gücü olmayan bir adam.Bu yüzden kapalıydı gözleri.Üşüdüğünden degil,duymamak için örtmüştu kulaklarını.
''Ve o artık böyle biri. Benim için hiç fark etmez. Mutluyum. Yitirdiğim parçamı buldum.'' Elimi sıkıyor. ''Ve seni buldum, Peri.''
Seyirci ister şairin tini, öküz olsa da fark etmez seyircisi!
Sayfa 127 - İş Bankası Kültür Yayınları
Otuzundan sonra her yerde boğulabilir insan. Taşraymış, metropolmüş, hiç fark etmez.
Boğuluyordum.
Sayfa 37Kitabı okudu
"Ne istediğim sorulduğu anda hiçbir şey istemez olurdum.Ne olursa fark etmez, nasıl olsa beni mutlu edecek bir şey yok düşüncesi hasıl olurdu.Aynı zamanda,bir şeyi ne kadar az istesem de bana sunulan hiçbir şeye hayır diyemezdim.Sevmesem bile hiçbir şeyi reddedemezdim."
“İnsanlar hata yapar. Bazen büyük, bazen küçük. Boyutu hiç ama hiç fark etmez. İnsanlar bazen gerçekten hata yapar. Sonra bu hatadan geri dönmek, sihirli bir değnekle zamanı geri almak isterler. Ama çok geçtir. Sihirli değnekler yoktur, zaman geri alınamaz ve insan öylece kalıverir.”
Sayfa 180 - Ephesus YayınlarıKitabı okuyor
“Benim için fark etmez... Bana istedikleri kadar bakabilirler...
— Ama bu tür bir bakış sanki bıçakla üzerinizden bir şey kopartılıyormuş, sanki giydiğiniz elbiseler yırtılıyormuş hissi veriyor.”
Sayfa 36Kitabı okuyor
Torpil dolanıklığı
Torpil er ya da geç patlar. Torpilli fark eder-etmez, görür-görmez, işitir-işitmez. Patlayacaktır. Patlama alanında iş görmüyordur, yolu oradan geçmiyordur belki, ancak önüne geçtiği kişi patlama yarıçapındadır. Ve elbette belki de patlamadan etkilenen kişi, torpilliyi yaşamı boyunca hiç görmeyecektir. Vis versa.
Biraz sözdebilim
Yerinden kımıldamayan, ayağına bağlanmış prangayı da fark etmez. Arzu ve dürtülerimizin esareti altına girdiğimizde, onlara direnmenin nasıl bir şey olduğunu unuturuz. Rüzgarın kuvvetini ancak ona karşı yürüdüğümüzde hissederiz. Bir arzusuna beş dakika bile direnemeyen bir insan, eğer direnebilseydi bir saat sonra ne olacağını hayal bile edemez.
Dış dünya, insana başkaları gibi kitle insanı olmanın, onlar gibi tek boyutlu yaşamasının öğretildiği, içselleştirildiği yerlerdir. Burası büyük kent ya da küçük köy olabilir. Sonuç fark etmez. Buna karşın, iç-dünya bunun tersi bir arayıştır. İnsanın dış dünyaya karşı kendi özgün, bireysel yaşamöyküsünü oluşturabileceği, özelliklerini geliştirebileceği -hiç olmazsa düşleyebileceği- bir yerdir...
