"beni güzel hatırla!
bunlar son satırlar...
farzet ki, bir rüzgârdım, esip geçtim hayatından
ya da bir yağmur sel oldum sokağında
sonra toprak çekti suyu...
kaybolup gittim, belki de bir rüya idim senin için.
uyandın ve ben bittim...
beni güzel hatırla!
çünkü; sevdim seni ben, herşeyini...
sana sırdaş oldum, dost oldum,
koynumda
"beni güzel hatırla!
bunlar son satırlar...
farzet ki, bir rüzgârdım, esip geçtim hayatından
ya da bir yağmur sel oldum sokağında
sonra toprak çekti suyu...
kaybolup gittim, belki de bir rüya idim senin için.
uyandın ve ben bittim...
beni güzel hatırla!
çünkü; sevdim seni ben, herşeyini...
sana sırdaş oldum, dost oldum,
koynumda
Düşün bir kere, Allah seni affetmezse, sen İzzet ve kudret sahibi Allah'tan gazabını işitmiş ve O seni, aşağılatıcı ve kuvvetli pençeleriyle zebanilere havale etmişken, sen ensen ve boynundan onların pençelerinin şiddetli dokunuşlarından başka bir şey duymazsın. Sen zebanilerin elinde, yüzün kara olarak cehenneme götürülürken, helak olduğuna kesin olarak inanmış ve perişan bir vaziyette cehenneme doğru sürüklenirken kendini bir tahayyül et! Kararmış yüzünle, kitabın sol elinde, yaratıkların arasında feryat ve figan ederek geçip gidiyorsun....
Aziz ve Celil olan Allah'a hedef olma! Çünkü, ne onun gazabına takatin, ne azabını kaldıracak gücün, ne ikabına katlanacak ve ne de yakınlığından yoksun kalmaya dayanacak sabrın yok.
Beni güzel hatırla,
Bunlar son satırlar
Farzet ki bir rüyaydım esip geçtim hayatından
Yada bir yağmur sel oldum sokağında,
Sonra toprak çekti suyu kaybolup gittim.
Belkide bir rüyaydım
Senin için…
Uyandın ve ben bittim.
Beni güzel hatırla,
Çünkü; sevdim seni ben her şeyini.
Sana sırdaş oldum, dost oldum, koynumda ağladın.
Yüzüne vurmadım hiçbir
"Hz Peygamber (s.a.v.)'in başı Hz. Aişe (r.a.)'nın kucağındaydı. Derken uykuya daldı. Hz. Aişe (r.a.) Ahireti hatırlayarak ağladı. Gözünden akan yaşlar Hz. Peygamber (s.a.v.)'in mübarek yanakları üzerine damladı. Resûlullah (s.a.v.) bu gözyaşlarıyla uyandı. Başını kaldırdı ve: ('Niye ağlıyorsun, ey Aişe?') diye sordu. Hz. Aişe: ('Ey Allah'ın Resulü, Ahireti hatırladım da... Acaba Kıyamet günü yakınlarınızı hatırlar mısınız?') dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurdu: 'Canım kudretinin elinde bulunan Allah'a ye- min ederim ki, şu üç yerde kişi kendisinden başka hiç kimseyi hatırlamaz:
✓Teraziler kurulup insanların amelleri tartıldığı zaman iyilik kefesinin hafif mi, yoksa ağır mı geldiğini öğreninceye kadar.
✓Amel sahifeleri dağıtıldığı zaman, sağ elinden mi, yoksa sol elinden mi verildiğini bilinceye kadar.
✓Bir de Sırat yanında."