Mutlu insanlar görüyorum yollarda. Bana aptallarmış gibi geliyorlar.
İnançla inançsızlık arasında sürekli dolaşıyorum. Sonsuzluk kavramı beni korkutuyor. 5 milyon yıl içinde benim 30 senelik ömrüm nedir ki? Ayrıca bu ömrü 6 milyar insanla paylaşıyorum. Ben kimim o sonsuzluk içinde? O kadar önemsizsem, mutsuzluğum niye var? Onu bertaraf edersem, mutluluğumu da bertaraf edeceğim.
2001
"Şiir" gibi, yaratıcısından çok şey alan, ama karşılığını ödemeyen nankör sanatlarla uğraşanlara çok saygım var.
"İnsan kendi zevkine, kişiliğine yakın insanları kale almalı zaten!"
Başkalarının senin hakkında düşündüklerinin ne önemi var ki?
Alkış eroin gibi aslında. Gitgide daha az tatmin ediyor. Korkunç bir şey. Kendimi terbiye etmeye çalışıyorum.
2002
Ben yaralı yüzleri, iz taşıyan suratları daha çok severim. Baktığım zaman pırıl pırıl, defosuz bir yüz o kadar ilgimi çekmez. Gürbüz gürbüz manken kızlar yerine yüzünde bir defosu olan kadınları beğenirim ben. O yüzden benim İstanbulum da böyle, rimeli akmış ve biraz kilo almış...
2002
Çok sevdiğiniz bir yazar aslında çok büyük ihtimalle sizin zaten içinizde olan şeyi söylüyor.
Her şeyin dışında hissediyorum kendimi.
Olgun insanlar dünyasına hiç girmedim, girmeye de niyetim yok. Bunun yerine kendime bir hayal dünyası yaratmayı tercih ettim. Kimliğimi hayaller oluşturuyor. Gerçeklik o kadar da güzel değil.
İçimde hep iki kutup savaşıyor. Bir taraf "İnsanlara önem verme" diyor. Gururum da diyor ki "Hayır sen ne düşünüyorsan, ne hissediyorsan doğru odur." Tekrar öteki ses, "Onlar seni beğenmezse sen yoksun" diyor.
Benimle hayat zor ama kendim için de zor.
"Alışmak sevmekten daha zor geliyor"
Sayfa 249 - hep kitapKitabı okudu
"Halbuki tek başıma olursam kimseyi işin içine katmaz, kimseye bir şey kanıtlamak zorunda kalmaz ve gelen tepkileri de umursamazsam çoçukluğuma dönebilirmişim gibi geliyor.Değer yargılarımı yeniden oluşturmak istiyorum. Hayal kırıklığım kendimle ilgili değil, dünyayla ilgili.Dünya da sandığım gibi yer değilmiş, benim problemim bu.Dünya dediğin 3-5 arkadaşınmış meğer.."
Sayfa 197 - hep kitapKitabı okudu