Bilim Kurgu ve Felsefenin Tatmin Edici Karışımı
Kitap konusu itibarıyla klişe olma ihtimali yüksek gibi durabilir. Klasik Hollywood filmlerindeki uzaylı tasvirlerini bilirsiniz; büyük kara gözlü, küçük, kısa, zayıf insansı varlıklar. Ya da Kurtuluş Günü filmindeki gibi bir istila. Hatta 
Dünyalar Savaşı kitabındaki gibi bir istila. Bu kitapta yazar dünya dışı ileri teknolojiye sahip zeki varlıkları
Ve eğer Nefilimler, Dünya üstünde "insanı" yaratan "tanrılar" idiyseler, On ikinci Gezegen üstünde
Nefilimleri yaratan sadece evrim miydi?
Sümer metinlerinin bize verdiği bilgiye göre Tufanın ardından Nefilimler, tanrıların ve insanoğlunun
Dünya üstündeki geleceği hakkında uzun toplantılar yapmışlardı. Bu tartışmaların bir sonucu olarak,
"dört bölge yarattılar". Üçünde, yani Mezopotamya, Nil vadisi ve İndüs vadisinde insanlar
oturmaktaydı.
Dördüncü bölge ise "kutsal" idi; orijinal anlamı harfiyen "yasak, adanmış" olan bir terim. Sadece
tanrılara adanmış olan burası "saf diyar" idi; sadece izin ile yaklaşılabilen, izinsiz girmenin
sonucunun hiddetli muhafızlar tarafından tutulan "ürkütücü silâhlar"la hızla öldürülmek olduğu bir
yer. Bu diyar veya bölge TİL.MUN (harfiyen "füzelerin yeri") olarak adlandırıldı. Burası,
Sippar'dakinin tufan tarafından yıkılmasının ardından Nefilimlerin uzay üslerini yeniden kurdukları
yerdi..
üç farklı dil hâlinde farklılaşmış tek bir yazılı dil var elimizde:Mezopotamya’ca, Mısır/Hamice ve Hint-Avrupalı.
Soy ağacını da bilmek gerek diğer kaynaklardan ...
insanoğlunun Tufan'ı
izleyen üç dal hâlinde bölünüp büyümesi olarak kayıtlara geçirmiştir. Nuh'tan gelen ve onun üç oğlu
ardınca adlandırılan bu halklar ve ülkeleri; Mezopotamya ve Yakın Doğu topraklarında yaşayan Sam;
Afrika ve Arabistan'ın bazı kısımlarında yerleşen Ham ve Anadolu, İran, Hindistan ve Avrupa'daki
Hint-Avrupalılar olan Yafet halklarıdır
Ölçülü dozlarla insanoğluna bilgi veren Nefilimler, anlaşılan, bunu On İkinci Gezegenin Dünya
yakınlarına periyodik dönüşlerine denk aralıklarla yapmaktaydılar. Sanki bir başka "haydi ileri" emri
verilmeden önce, ancak Dünya ve On İkinci Gezegen arasındaki kalkış ve inişlere izin veren bu
dönem sırasında mümkün olabilen saha teftişlerinin, yüz yüze konsültasyonların "tanrılar" arasında
yer alması gerekmekteydi.
Tufandan birkaç nesil sonra, "Doğu'dan", yani Mezopotamya’nın doğusundaki dağlık bölgelerden gelen insanlar "Şinar (Sümer) diyarında bir ova buldular ve orada yerleştiler."
Amos peygamberin sözleri ise pek açıklayıcıdır:
Rab'bin Gününü isteyenlerin vay başına!
Rab'bin Gününü niçin istiyorsunuz?
O ışık değil, karanlıktır...
öğleyin güneşi batıracağım,
ve güpegündüz diyarı karartacağım,
denizin sularını çağıran,
ve onları yeryüzüne döken odur.
Demek ki bunlar "eski günlerde" meydana gelen olaylardı. "Rab'bin Günü", Tufan günüydü.
İklimsel değişiklikleri ve Antarktik buz tabakasının dayanıksızlığını gözlemleyen Nefilimler, On İkinci Gezegenin yedinci "geçişi"nin yaklaşan felâketi başlatacağını fark etmiş olabilirler miydi?
Bölünmeler ve ortalamalar
Porphyry'nin arkitas'dan yaptığı başka bir alıntıda da, arkitas ses diktigi oranlarının bölünmelerinde kullanılacak üç ortalamadan bahseder . Müzikte üç ortalama (oran) vardir. Birincisi aritmetik ikincisi geometrik, üçüncüsü de harmonik diye adlandirdiklari hypenentia.
Sayfa 75Kitabı okuyor
Ses teorisi
Arkitas'in sesin doğası üzerine yaptığı en önemli açıklama matematik üzerine adlı çalışmasındandır. Pophyry'nin aktardığı metnin ilk sayfalarında arkitas müzik ve ses hakkında çok saptamalar yapar. metnin başlangıcında arkitas öncelikle dört önemli bilim olan astronomi, geometri, sayılar ( arimetrik) ve musiki bilimlerinden bahseder ve bu bilimleri kardeş bilimler olarak tanımlar.
Sayfa 73Kitabı okuyor
Tarentumlu Arkitas
Ptolemaeus, erken pisagorcu geleneğin son onemli tesimsilcisi arkitas'tan , pisagorcular içinde müzik ile en ilgileneni olarak bahseder. Çalışmaları ve söylemleri incelendiğinde olguları ( ve problemleri) kendi içlerinde inceleyisi önerdiği çözümler ve ileri düzeydeki teknik dili arkitas'in pisagorcular arasında gerçekten de farklı bir yerde durduğunu gösterir.
Sayfa 72Kitabı okuyor
Ve nefes veya napiştu, kandaki ele geçmeyen "bir şey"di.