MÜKREMIN: Bak Feriştah yenge... Ben şimdi burada efendi gibi odunumu
kırıcem. Tahrik yapıp kalbini kırdırtma!
FERİSTAH: Niçin böyle konuşuyorsun Mükremin...
Oysaki ben, sen gittiğinden beri çöl ortasındaki bir gül gibiyim... Oysa
benim artık Harran ovasında pamuk olma zamanım.