1 Mayıs..
Bahar mı geldi?
Kara kış munis bahar rolünü mü üstlendi yoksa?
Beyaz düşler için yumuşak yumuşak...
Baharların içinde tek yumruk duran;
Mayısın biri vardı değil mi?
Şura-lara mı saklamıştık?...
(hiç bakmadık ki bulalım.)
olsan...
durup dururken
hiçbir şey yokken
aklıma geliyorsun
ve ben
-gülumsüyorum-
-iyi oluyorum-
sanki
kötüluklere meydan okuyan
gülümseyen yanımsın
...
o segâh şarkıda olduğu gibi,
seyyayen açmış
-lale-
yâhut ...
-o l s a n-
Sabah Kahvesi...
Sabah sabah içilen kahvenin fazlası zararlıymış mideye, azaltmalısın" diyorlar...
Bilmiyorlar ki;
Ben, sabah kahvesini fincandan değil; onun gözlerinin içinden içiyorum...
Nasıl azaltabilirim?..
Susarak da konuşabiliriz biz seninle; sakın ola, tasalanma...
Yani demem o ki;
Uçtu kuş...
Tünedi sancıyan yerin!..
Limonçiçeğim;
Küçük saksısından evini sever...
Sonra;
Gölgesinde açan,
Beyaz çiçeğini...
Kim bilir,
Portakal çiçeğine ilgisini?..
Ahhh! sâhi;
Troya'yı,
Kimmiş kuran?..
O mu,
O daha sonra!..
gök mavi,
deniz de...
bir hayalî yaşatıyoruz seninle.
Yalnızlığın vardı,
Sırtında taşıdığın küfede, kamburundu anıların…
Yapmam gereken son bir şey daha var:
Sadece yokluğuna bir isim bulup, yaşatmalıyım seni...