Fatmanur ESEN
@fesen
Renklerinden hiç pişmanlık duymayan,
siyah beyaz bir kadınım ben.
Eski şarkıları,hayalleri,kitapları
ve yağmuru çok seven...
Kayseri
81 okur puanı
Temmuz 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sevgi...
Tüm hayatı boyunca sevgi açlığı çekmiş ve tüm benliği sevginin özlemi ile yanıp tutuşmuştu. Varlığının en yaşamsal arzusu olmuştu bu, ama hep onsuz yaşadığı için zaman içinde katılaşmış ve sevgiye ihtiyacı olduğunun farkında bile olmamıştı. Şimdi de olduğu söylenemezdi. Sadece onun nelere kadir olduğunu görmüş, ondan büyük bir heyecan duymuş ve onun güzel,yüce ve görkemli bir duygu olduğuna inanmıştı.
Sayfa 24Kitabı okuyor
İçimde söylemek için can attığım öyle çok şey var ki...
Bazen tüm dünya, tüm hayat, kısacası içimi mesken tutmuş olan her şey sözcüleri olmam için yalvarıyormuş gibi geliyor bana.
Hissettiğim şey çok büyük ama bunu kelimelere dökmek istediğimde bir çocuk gibi kekelemeye başlıyorum.
Bir kitabı okumaya başladı
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
160 syf.
·
Puan vermedi
·
16 günde okudu
Bir kitap okudu
363 syf.
·
Puan vermedi
·
22 günde okudu
O gece onu çağırdım ve cevap vermedi. Beni terk etti. Aynada kaldı.
O andan sonra aldığım kararlar, o kızın bana verdireceği kararlar değildi.
Değişmiş bir insanın yeni bir benin tercihleriydi.
Bu benliğe pek çok isim verebilirsiniz. Dönüşüm. Metamorfoz. Sahtelik. İhanet.
Ben buna, eğitim diyorum.
Sayfa 357Kitabı okudu
O hak ettiği için değil...
Ne var ki gerekçelendirmenin suçluluk duygusu üstünde hiçbir nüfuzu yok. Başkalarına yöneltilmiş hiçbir öfke ya da hiddet bastıramıyor onu.
Çünkü suçluluk asla onlarla ilgili bir şey değil.
Suçluluk kişinin kendi sefilliğinin korkusu. Başkalarıyla ilgisi yok.
Ben suçluluk duygumdan aldığım kararı durmadan eski dertleri soruşturmayı ve onun günahlarını benimkilerle tartmayı bırakıp kendi içinde kabullendiğim zaman sıyrıldım.
Ben ihtiyaç duyduğum için, o hak ettiği için değil.
Onu sevebilmemin tek yolu buydu.
Sayfa 356Kitabı okudu
Ayrılık kalıcı mı, günün birinde geri dönmenin bir yolunu bulur muyum, bilmiyorum ama bana huzur getirdiğini biliyorum.
O huzur kolay gelmedi. İki yılımı babamın kusurlarını sıralayarak, çeteleyi durmaksızın güncelleyerek geçirdim. Her bir kırgınlığı, hayali ve gerçek her zalimliği ve ihmali sayıp dökmek, onu hayatımdan çıkarma kararı mı haklı gösterecekmiş gibi.
Bunu başardıktan sonra boğazımı sıkan suçluluk duygusunun beni nihayet bırakacağını ve rahat bir nefes alacağımı düşündüm.
Sayfa 355Kitabı okudu
Kardeş...
Sizden vazgeçmeyi reddeden, çırpınmayı bırakıp batmaya karar verdiğiniz bir anda elinizden tutup sizi yukarılara çeken kardeşe nasıl teşekkür edersiniz?
Bunun da kelimeleri yok.
Sayfa 344Kitabı okudu
O kadın...
Giysiler değildi bu yüzü, bu kadını farklı kılan. Yaşamın değiştirilemez olmadığına dair gözlerinin ardındaki, çenesinin duruşundaki bir şeydi; bir ümit, bir inanış ya da bir kanaat...
Sayfa 311Kitabı okudu
Kendime yepyeni bir tarih tasarladım.
Geçmiş artık bir hayaletti; cisimsiz, etkisiz. Sadece geleceğin ağırlığı vardı.
Sayfa 296Kitabı okudu
"Rüzgâr rüzgârdır sonuçta. Aynı esintilere yerde dayanabiliyorsanız, havada da dayanırsınız. Bir fark yok arada. Kafanızdaki fark dışında."
Sayfa 257Kitabı okudu
"Beni bana o tanımlamıştı ki bundan büyük güç yoktur."
İnsanın sevdiklerine, kendi üstünde bu kadar güç sahibi olma hakkını vermesi ne garip...
Sayfa 218Kitabı okudu
Sırlarınızı rüzgâra açarsanız, sakın sırlarınızı ağaçlara açtı diye onu suçlamayın.
Sayfa 152Kitabı okudu
Cömertlik, elinden gelenin fazlasını vermektir ve gurur ise ihtiyaç duyduğunuzdan daha azını almaktır.
Sayfa 144Kitabı okudu