Fidan Mammad
@fiddanm
UNEC
Baku
28 Kasım 2001
44 okur puanı
Ocak 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
"Ben zekayı radyum gibi tükenmez bir cevher sanıyordum... Onun insan eliyle yetişip gelişen bir şey olduğunu düşünmüyordum... Adam olmak değil, enteresan olmak; bir şey yapmak değil, bir şey yapanlara küçümsemeyle bakacak bir yere çıkmak istiyordum... Halbuki bugün sonsuz zaman ve mesafenin içinde ben neyim? Bir solucandan, bir ayrık kökünden daha ehemiyyetsiz, daha değersiz, daha lüzumsuz bir mahlukum..."
Sayfa 252Kitabı okudu
Ne zaman?
Tamamıyla değişeceğim... Muhakkak... Fakat ne zaman? Senelerce süren bir mücadeleden sonra mı? Yoksa hiç muvaffak olamayarak bu manasız varlığı taşımakta devam mı edeceğim?
Sayfa 251Kitabı okudu
Hiçbir şey üzerinde düşünmeye,
hatta bir parçacık durmaya alışmayan gevşek beyinlerimizle kullanmaya lüzum görmeyerek nihayet zamanla kaybettiğimiz biçare irademizle hayatta dümensiz bir sandal gibi dört tarafa savruluyor ve devrildiğimiz zaman kabahati meçhul kuvvetlerde, insan iradesinin üstündeki tesirlerde arıyoruz.
Sayfa 250Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Halbuki ne şeytanı azizim, ne şeytanı? Bu bizim gururumuzun, salaklığımızın uydurması...İçimizdeki şeytan pek de kurnazca olmayan bir kaçamak yolu... İçimizde şeytan yok... İçimizde aciz var... Tenbellik var... İradesizlik, bilgesizlik ve bunların hepsinden daha korkunç bir şeu: hakikatleri görmekden kaçmak itiyadı var..."
Sayfa 250Kitabı okudu
"İsteyip istemediğimi doğru dürüst bilmediğim, fakat neticesi aleyhime çıkarsa istemediğimi iddia etdiğim bu nevi söz ve fiillerimin daimi bir mesulünü bulmuştum: Buna içimdeki şeytan diyordum; müdafaasını üzerime almaktan korktuğum bütün hareketlerimi ona yüklüyor ve kendi suratıma tüküreceğin yerde, haksızlığa, tesadüfün cilvesine uğramış bir mazlum gibi nefsimi şefkat ve ihtimama layık görüyordum. "
Sayfa 250Kitabı okudu
İylik demek kimseye kötülüğü dokunmamak değil, kötülük yapacak cevheri içinde taşımamak demektir.
Sayfa 249Kitabı okudu
"Hayatta hiçbir şey yapmış olmamak gibi korkunç ve utandırıcı bir şey var mı?"
Sayfa 249Kitabı okudu
"Unutmayın ki, dünyada en korkunç şey, ümidini kaybetmektir."
Sayfa 248Kitabı okudu
"Siz onları uzaktan bir şey zannetdiniz, fakat yavaş yavaş ne mal olduklarını gördünüz... Hiç hayret etmeyin...Hatta onların küstah ve mütecaviz hallerini bile mazur görün... Çünkü alelade bir insan bile olmadıkları halde kendilerine bir de münevver insan payesi verilince ve hayattaki mevki ve itibarlarını kaybetmemek için bu sıfatı akla hayale gelmeyecek hokkabazlıklarla muhafızaya mecbur kalınca, pek tabii olarak dalaverici olacaklar, ahlaksızlaşacaklar ve mütemadiyen birbirlerinin kıymetsizliklerini ortaya vurarak kıymetsizliğin esas olduğu kanaatini uyandıracaklar..."
Sayfa 248Kitabı okudu
Kendinden yaşça büyük, fazla okumuş, erkek olduğu için, nasıl olur da bir çocuk kadar düşüncesiz şeyler yapar ve bu yüzden nihayet başka bir insanın feda edilmesine meydan verir?
Sayfa 232Kitabı okudu
Sana kızmayacak kadar seni iyi tanıyorum...
Sayfa 232Kitabı okudu
Birbirimize söyleyecek bir şeyimiz yok muydu? Neden?.. Neden uzun uzun dertleşmedik? Belki o zaman birçok şeyler başka türlü olurdu...
Sayfa 231Kitabı okudu
Fakat ben son dakikaya kadar ümidimi kaybetmeyeceğim.
Sayfa 231Kitabı okudu
Perişan bir haldeydim. Fakat içimde kendimden bile sakladığım bir ümit vardı.
Sayfa 230Kitabı okudu
bu mən
Ben hayatımda kimseye haksızlık ve fenalık etmemeye çalışmış ve başkalarına yapılan haksızlığa bile kendimeymiş gibi üzülmüş bir insanım...
Sayfa 230Kitabı okudu