Arkadaşlarla çıktığımız geziden bir anımı paylaşayım cuma neşesi olsun.Abant Gölü'ne nazır bir yükseklikte resim çekinirken manzaradan nasibini almak üzere bir grup daha geldi yanımıza.Kısa bir muhabbet sonrası kenarda pembe çiçekli bitkilerden toplayan birisi aynı zamanda ağzında birşeyler çiğniyordu.Topladığı bitkiyi yediğini sanan arkadaşlar dayanamayıp sordu: O otu mu yiyorsunuz?
-Evet,bu bitki gastrite,ülsere iyi geliyor.
-Adı neymiş ?
Serinkanlılıkla kıvrak bir zeka ürünü şu cevabı verdi:
-Gastritya
Ben bilimsel adı mı ? falan diye sorarken arkadaşlar o bitkilerden toplamaya girişti.Her bitkiden medet uman saf Anadolu çocukları tam topladıklarını ağzına atacakları sıra "durun ,şaka yaptım " diyen adam bir kahkaha patlamasınnı müsebbibi olmuştu.Topladıklarını elinden atıp hızla arabaya binen arkadaşlar sayesinde saflığın utancıyla oradan uzaklaştık.Orada kalan grubun yüzünde gülücüklerden pembe çiçekler açıyordu.Çok fena tongaya gelmiştik.Gastrityacı amca şayet buralardaysan o bitki gastrite değil ama zekana çok iyi gelmiş.Nasıl bu kadar inandırıcı olabiliyorsun ?