Ruhi RAN
@fireinthesin
Bir kaç yıldır beyaz boş kağıtlara, onlardan daha boş şeyler yazıyorum..
19 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sükunet.
Her saat karanlığın daha da derinlerine, yer yüzünün taşlı ve siyah köklerine doğru iniyormuş gibi geliyor ama sanki yine de kendini yeni bir yaşamın tohumuna gebeymiş gibi hissediyordu. Belki de toprağı körlemesine kazan bir solucanın yaşamıydı ya da belki de gövdesiyle yukarı doğru büyümeye çalışan bir bitkiydi yahut da soğuk, sessiz ve kendi benliğinden tamamen habersiz bir kayaydı.
Sayfa 28Kitabı okudu
İnsanlar artık birbirine yardım etmiyor.
"Burada beni anlamıyorlar, ben de onları anlamıyorum", dedi bitkin bir sesle. "Burada yaşayamam! Bana yardım edin, efendim!"
"Edemem, Boris."
"İsa aşkına, bana yardım edin! Yardım edin yoksa tüm ümitlerimi kaybedeceğim."
"Sana yardım edemem Boris. İnsanlar artık birbirine yardım etmiyor."
Sayfa 16 - BorisKitabı okudu
Ölü Kafası.
"Ama doğa bizi kanunlarının düzenliliğine öyle bi alıştırmış ki aşina olduğumuz uyumdan en ufacık bir sapma bile tiksindirici ve korkutucu görünüyor. Yaratıcının her bir hatası zavallı yaratıktan nefret etmemize neden oluyor; hiç bir çaresinin olmadığı bir adaletsizlik. Sonuç olarak ihmalkar yaratıcıya değil ama onun yarattığı masum şeye karşı tiksinti duyuyoruz. Her sakat ve kusurlu yaratığın kaderi sadece ona eziyet eden şeyden korkunç şekilde acı çekmek değildir, aynı zamanda normal şekilde olanların saklama gereği duymadığı rahatsızlıktan da azap duyarlar. Şaşı bir göz, çarpık bir dudak, yarık bir damak doğanın hatalarıdır ve bir insanın sonsuz eziyeti, bir ruhun kaçamayacağı bir acı haline gelir - öyle korkunç bir acıdır ki bu, acı çeken kişi yeryüzü dediğimiz yıldızlarla çevrili yerde bunun âdil olduğuna inanmakta zorluk çeker."
Sayfa 24 - RuzenaKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ümit ettiğim hiçbir şey olmadı.
Koskoca şehirde yapayalnızım. Günlerdir kimseyle konuşmadım ve sırf birkaç kelime duyabilmek için sokakta insanların peşine takılıyorum. Hiçbir şey anlamıyorum, bilmiyorum, günlerce hiçbir şey yapmadan oturuyorum ve bu eylemsizlik beni yiyip bitiriyor. Günlerce hiçbir şey yapmamanın, kimseyle konuşmamanın, binlerce insanın arasında yalnız olmanın ne demek olduğunu bilemezsin.
Sayfa 42 - BergerKitabı okudu
"Böylece tüm hayatım sen oldun. Tüm kitaplarını satın aldım. İsmin gazetede çıkarsa o gün benim için bayram günüydü. Kitaplarını çok fazla okuduğum için onları satır satır ezberlediğimi söylesem bana inanır mısın? Biri gece beni uyandırıp kitabından herhangi bir cümle söylese, bu gün bile, on üç yıldan sonra, hiç takılmadan tüm paragrafı ezberden okuyabileceğimi biliyor musun? Sözlerin benim için kutsaldı. Dünya ancak sen varsan anlamlıydı."
Sayfa 24 - YakıcıKitabı okudu
