Ich fürchte mich nicht vor der Rückkehr der Faschisten in der Maske der Faschisten, sondern vor der Rückkehr der Faschisten in der Maske der Demokraten.
Beni korkutan faşizmin geri dönmesi değil , demokrasi maskesi altinda geri dönmesidir ..
( Theodor W. Adorno )
Ich fürchte nichts, weil ich nichts habe.
Korkmuyorum, çünkü hiçbir şeye sahip değilim..
(Martin Luther)
Hadi çay koy Don Ritchie yine buradayım. youtu.be/_HKE-OwhjDE
Orhan Kemal
Annemiz Nuriye Hanım oldukça emektar şefkat dolu bir insandı. Fatih’te küçücük bir evde otururduk. Bir açılır kapanır masamız, duvarda eski bir radyomuz vardı. Tek eğlencemiz oydu. Oturacak küçük bir oda ve çok küçük bir mutfak. Anneme, seksenli yaşlarına geldiğinde sormuştum “Anne, babamız parasız pulsuzdu. Düşüncelerini kağıda aktardığı için
Attila İlhan - Ben Sana Mecburum
ben sana mecburum bilemezsin
adını mıh gibi aklımda tutuyorum
büyüdükçe büyüyor gözlerin
ben sana mecburum bilemezsin
içimi seninle ısıtıyorum
Ben Sana Mecburum
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Ağaçlar sonbahara hazırlanıyor
Bu şehir o eski İstanbul mudur
Karl’ın Nazım Hikmet Planı
12 yaşında bir cesaret anında yetimhaneden kaçan Karl, Türkiye için sanat ve edebiyat tarihini yüzyıllar öncesinden etkilemiş ve o gece kaçarken herkesin hayatını birbirine düğümlemiştir. Karl, Mehmet Ali olduğu gün bu ülkeye kendi soyundan gelen bir sürü Şair armağan etmiştir aslında. O gemiden kurtarılan çocuk bize
Aylak Adam
İnsanlarda anlayamadığı bir şey de gazete okumalarıydı. Neden her sabah içlerini karartmak gereğini duyarlardı acaba? Futbol maçı hastalarınınkini anlıyordu. “Ya ötekiler?” Binlerce gazete satılıyor bu şehirde. Örneğin, şu yaşlı adam! Yoksa ‘FATİH’TE İKİ EV YANDI’ başlığını görüp “İyi ki benim orda evim yok” diye düşünebilmek rahatlığı için mi okur? ‘BİR ADAM KARISINI ÖLDÜRDÜ!’ “İyi etmiş. Kim bilir ne namussuzdu”. ‘ÇİN’DE İSYAN’ “Beter olsunlar, kırsınlar birbirlerini. Bize dokunmasınlar da!...” Bu “biz” dediği daha çok “ben” değil mi? “Ben, benim, bana, beni!” Herkes “Ben”.
|Aylak Adam, Yusuf Atılgan (27 Haziran 1921 - 9 Ekim 1989)
Yahya Kemal Beyatlı
Kaybolan Şehir
Üsküp ki Yıldırım Beyazıd Han diyârıdır,
Evlad-ı Fatihân’a onun yâdigârıdır.
Firûze kubbelerle yalnız bizim şehrimizdi o;
Yalnız bizimdi, çehre ve rûhiyla biz’di o.
Geçtiğimiz hafta İstanbul Şehir Tiyatroları'nda, Vasıf Öngören'in 1977'de yazdığı ve şu anda kızı Aslı Öngören yönetimindeki "Zengin Mutfağı" isimli oyunu izleme fırsatım oldu.
Oyun, 1970 yılının haziran aylarında gerçekleşen işçi eylemi esnasında, zengin bir fabrikatörün konağının mutfağında geçmektedir. Konağın aşçısı olan Lütfü Pehlivan'ın etrafında gelişen bir hikayedir.
Senaryo çok iyi, ses/ışık/sahne harika ama oyunculuklar gerçekten muhteşemdi.
Oyun, 1978 yılında Fatih’te İstanbul Şehir Tiyatroları oyuncuları tarafından prova edilirken oyunculara bir bombalı saldırı gerçekleşmiş ve saldırı sonucunda Fatih Şehir Tiyatrosu’nun yan sahnesi havaya uçmuş. Bir seyirci protestosuna beniö gittiğim oyunda da şahit oldum:)
Kesinlikle gidilip görülmesi gereken, yakın tarihimize ışık tutan keyifli bir oyun.
tr.wikipedia.org/wiki/Zengin_Mutfağı
ibb.gov.tr/sites/sehirtiya...
Mehmet Kaplan Doğumunun 100. Yılında Fatih'te Yâd Ediliyor - Edebiyat Haber Portalı edebiyathaberleri.com/haber/1413/mehm...