“Doğup büyüdüğü yere ait değil insan.
Acı çektiği ya da çok mutlu olduğu yere de ait değil.
İnsan, olmak isteyip de olamadığı yere ait…”
Ali LİDAR
Zenginlik hakkında aptalca beklentilerimiz yok, ama konfor önemlidir.
Sayfa 212
Okur Takip Önerileri
Kendinden de, hayattan da iğrenmişti.
Sayfa 174
Hayat dayanılmaz ölçüde sıkıcı ve aptaldı; feci bir tat bırakıyordu ağzında.
Sayfa 174
Yapacak, yaşayacak çok şey vardı.
Uykunun kendisinden çalıp götürdüğü her an için kin güttü.
Sayfa 159
"Ne yaptın da âşık ettin beni kendine."
"Bilmem, sadece sevdim seni."
Sayfa 207
Buralara nereden geldiğimi biliyorum, gidecek daha çok yolumun olduğunu da biliyorum ve gerekirse dizlerimin üstünde sürünerek de olsa oraya gideceğim.
Sayfa 148
"Köle gibi çalış; köle gibi terle sonunda sende benim gibi çürüyecen toprağın altında, ölünce."
Sayfa 181
Ufak tefek şeylere kafanızı takmayın.
Sayfa 145
Daha çok öğrendikçe evrene, hayata ve bütün bunların ortasında kendi hayatına daha çok hayran oluyordu.
Sayfa 127
Uzayın derinliklerindeki en ücra yıldızdan insanın ayağının altındaki kum taneciklerindeki sayısız atoma kadar her şey birbiriyle bağlantılıydı.
Sayfa 126
Zor nefes alıyordu; sanki kalbi kanını bütün vücuduna değil de sadece boğazına pompalıyordu.
Sayfa 76