Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Evrim

Evrim
@flvrkya
Zaman geçti. Odanın öbür ucundaki heykel kusursuzluğundaki yüzü ay ışığında seçebiliyordum. Akhilleus’un dudakları aralıktı, bir kolu kaygısızca başının üstüne atılmıştı. Uykuda farklı görünüyordu, ay ışığı kadar güzel ama onun kadar soğuktu. Uyanmasını diledim, böylece ben de yaşamın ona dönüşünü seyredebilirdim.