"Sen ki, ezberimdeki bir şiirden farksızsın. Sende bir şeyler var diyorsam, bil ki boş yere değildir. Anlat bana, belli ki tek başına aşamıyorsun."
Sayfa 11Kitabı okudu
İncileşen yaşlar kirpiklerinin arasından sıyrılıp yanaklarının üzerine doğru yuvarlanıyordu...
Sayfa 7Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Artık ne mutlu ne de mutsuzum.
Sayfa 112Kitabı okudu
Artık tam anlamıyla insanlığımı yitirmiştim.
Sayfa 110Kitabı okudu
Tanrı'ya soruyorum. Güvenmek bir suç mudur?
Sayfa 98Kitabı okudu
Hayvandan korkup yine de koşarak ona sarılan bir çocuk gibiydim.
Sayfa 83Kitabı okudu
(Toplum değil. Beni gömecek olan sensin, değil mi?)
Sayfa 77Kitabı okudu
(Toplum seni canlı canlı gömer.)
Sayfa 77Kitabı okudu
(Toplum değil. Sen kabul etmezsin, değil mi?)
Sayfa 77Kitabı okudu
İnsanlar
Yaptıkları hatayı asla anlamadan sürdürüyorlar yaşamlarını ve aralarından biri ölümüne ardından konuşma yaparken ağlıyorlar.
Sayfa 77Kitabı okudu
Ah, insanlar birbirleri hakkında en temel şeyleri bile bilmiyorlar. Birbirlerini anlamadan en iyi arkadaş olduklarını sanıyorlar.
Sayfa 77Kitabı okudu
Gidecek yerim yoktu.
Sayfa 69 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
İnsan denen varlık o kadar kolay bir şekilde, bir çırpıda değişebilir ve utanç verici, hayır gülünç derecede korkunç bir değişim geçirirdi.
Sayfa 62Kitabı okudu
Soğuk terler dökecek kadar çileden çıkaran bir hata, ömrüm boyunca unutamayacağım bir falso.
Sayfa 60 - İthaki YayınlarıKitabı okudu