Nüveyre; kırk gün sırtında taşıdığı adamı soluklanmak için yere bıraktığında bin türlü suçlamayla karşılaşan adamın hikayesini duymamıştı henüz.
Insanlardan gerçek anlamda bağlılık beklemenin bir fantezi olduğunu, çoğu kez bağlılığın iyilikle değil güçle sağlanabildiğini, insanları mutlu etmenin sanıldığı kadar kolay olmadığını bilmiyordu.
Sayfa 131Kitabı okudu
Zamana ayak uydurmaya çalıştı yılmayarak. Şaşırdı,
korktu , üşüdü. En zorlu acıları, büyük zenginlikleri benimsedi kolaylıkla kabullendi itirazsız....
Oğlum, evlenip yeni bir ocağı olana dek oğlumdur; kızım ölünceye dek kızımdır!
Ama bir şeyleri yok saymak, onları yok etmeye yetmezdi ki!
Sayfa 56Kitabı okudu
Tüm varlığımızla savaşmalıyız ama bu kez düşmanla değil, ekonomik gerçeklerle.
Yasalar değil,halklar yaratmışlar bu farklılıkları
İnsan hafızası genç ve güçlüyken, bulabildiği gerekli gereksiz her şeyi beyninin her köşesine yerleştirdiğinden, yaşlandıkça yeni şeyleri sığdıracak yer azalıyor..
Sayfa 6Kitabı okudu
Aslında sevebilmek ne kadar az bulunan bir yetenektir, birine böylesine bağlanabilmek, onu hep hayallerinde yaşattığı haliyle görmek... Ne kadar az kişi böyle bir sevgiyle onurlandırılmıştır.
Sayfa 423Kitabı okudu
Öyle ya biz şimdi yoksul sayılırız ve yoksulluk her zaman rahatsızlık vericidir
"Ademoğlu böyledir işte!" diyordu. " Nereden geldiğini bir çırpıda unutuvermeyi becerir de, elinden giden küçücük bir şey için dahi sabretmeyi, bir süre için elindeki ile yetinmeyi beceremez."
Sayfa 300Kitabı okudu