“Yıllarca yaşadığım toplumda, erkek çocukların ağlamasının yasak edildiği, ayıp karşılandığı aile yapısından geliyorum. Buna rağmen bugün doyasıya ağladım. Ağladığım kişi, Diyarbakır emniyet müdürü, bir polis... Yıllarca bana polisi değişik tanıtan, polisle halkın arasındaki uçurumu derinleştiren, sistemin dışında birisi aynı sistem içinden geldi: Gaffar Okkan...
Kardeşim için ağlamadım, babam için ağlamadım, Gaffar için ağladım.
Ağabeyim, her şeyimdi. Ağlamak ayıptı diyorlardı, hayır bugün ağladım, kaybettiğim insan Gaffar Okkan’dı. Diyarbakır şairiyle ünlü bir memleket. Şairin biri şöyle demiştir: Ellerin yurduna çiçek açarken, bizim eve kar yağıyor hemşerim.’ 22 yıldan bu yana memleketime kar yağdı. Gaffar Okkan’dı bu karlı havayı güneşleten. Bunun için ağladım. :(