Gökhan Bozkuş
@gbozkussiir
64 okur puanı
Aralık 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
216 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
18 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Ne de olsa gariban garibanı "efendim" deyişinden tanıyor.
İnsan hiç ağaca öykünür mü? Öykünür tabii! İnsan evladı yeri gelir dağa taşa bile öykünür.
Bir kitabı okumaya başladı
kısacası hepimiz aynı dayanıksız sala binmişiz, hep birlikte suya gömülmek üzereyiz. gelgelelim, yükselen denizi hiç dert etmeden birbirimize sövüp saymayı, kavga etmeyi sürdürüyoruz.
Bizi birbirimize bağlayan şeyin ne olduğunu bilmek için her birimizin hikayesini duymak çok önemli
Kalabalıklar, bir ‘kolektif illüzyon’un peşinde sürükleniyor ve bu yanılsamayı besleyenleri kahraman, ona karşı duranları hain ilan ediyor.
Kalabalıklar, bir ‘kolektif illüzyon’un peşinde sürükleniyor ve bu yanılsamayı besleyenleri kahraman, ona karşı duranları hain ilan ediyor.
Bireylerin değer ve güvenilirliklerini her gün kalabalık önünde ispat etmeleri gereken bir dünya, kimlik konusunda büyük endişe yaratan bir dünyadır.
Başka birisine acı verebileceğimin bilinci beni ahlaklı davranmaya iter. “Ormanları yok edersem bu ülkenin gelecek kuşaklarına acı vermiş olacağım” diyebilen insanlar ağaç katliamı yapamaz. Kendisini bu toprakların hikâyeleriyle emziren bir insan, Üsküdar meydanındaki o güzelim çeşmeye en vandal harflerle bir futbol takımının ismini yazamaz.
İnsan yalnızlaşıyor. Şöyle dikkatlice etrafınıza bir bakın. Kaç kişi bir diğerini dikkatle dinliyor? Kaç kişi gönlünden geldiği gibi meramını ifade edebiliyor?
İnsan dili kötürüm ve kekeme bir hal almış durumda. Televizyonun uğultusu, cep telefonunun zırıltısı, hayatın telaşı sahici bir konuşmayı giderek imkânsız hale getiriyor. Oysa insan hikâyeler anlatmak isteyen bir varlık. Anlattığı hikâyelerin yankılarını duymak isteyen, varoluşunu başkasının yüzünde seyretmek isteyen bir canlı. Can, dilde hayat buluyor. Düşünürün söylediği gibi, ‘dil varlığın evidir’.