Ağlamaya başlayan biri için, bir yerlerde bir başkası kesiyordu ağlamayı.
Sayfa 139Kitabı okudu
İnsan olması gereken yeri bulduğunda, orada ölmeli.
Sayfa 71Kitabı okudu
"Yağmur yağarken neredeydiniz?"
Sayfa 53Kitabı okudu
Ama inanın, benim gibiler sonlarını pek umursamaz. Bizler sonuca değil, duruma bakarız. Çünkü sonuç trajedi, durum komedidir.
Sayfa 26Kitabı okudu
Zaten hiçbir yeni şey gökten zembille inmiyordu.
Hep yerimde saydım. Yazdıkça karaladım, karaladıkça köreldim, köreldikçe yontuldum, yontuldukça ufaldım. Sonunda ufaldığımla kaldım, hiçbir yere varamadım.
Sayfa 17Kitabı okudu
beni bilirsin, kaderinden kaçmaya çalışan bir kaderciyim.
Sayfa 16Kitabı okudu
"Zaman sadece armutları olgunlaştırır." derler. Halbuki zaman kendini bile olgunlaştırır.
Sayfa 13Kitabı okudu
Bilmiyorum. Mantıklı bir açıklamaya ihtiyacım var. Sebeplere ihtiyacım var. Çözümlere ihtiyacım var. Kafamın içi bir gecekondu mahallesi… Her gece başka şeyler konuyor. Kendi kendilerine, sormadan, benden izin almadan… Bu gidişle ilçe olacağım, il olacağım, ülke olacağım, haberim bile olmadan… Bu çarpık kentleşmeyi durdurmaya ihtiyacım var.
Ya hiçbirimiz gerçek değilsek, diye soruyordum. Ya tüm bunlar öğlen uykusuna yatmış mutsuz bir çocuğun rüyasıysa? Ya tek başına yaşayan bir adamın işten eve döndüğünde sıkıntıdan karaladığı birer kağıtsak? Ya çocuk birazdan uyanır, adam kağıtları buruşturup atarsa?
İnsan kendi hikayesinin baş karakteri olamayınca istifasını vermek, mukavelesini yırtmak, olana bitene daha fazla seyirci kalmamak istiyor.