Müzenin gelecekteki evriminin kendine has zorlukları var, en başta da dijital çağda merakın yeniden konumlandırılması geliyor; ancak her yıl Bloomsbury'deki revakta bulunan rekor sayıda insana bakılacak olursa temel cazibe henüz azalma belirtisi göstermedi. Müzelerde, sıralanmış bir zaman çizelgesinde geçmişimizi özlüyoruz. İçinde kehribar olan camlı dolap: Geçmiş ve gelecek birleşmiş; bir peri masalı kadar romantik ve yankılı.
Sayfa 304Kitabı okuyor
Gelecek nesiller meyvelerinin tadını çıkarabilsinler diye ağacı sulayan birileri var mıdır acaba?
En sevdiğim eser olan Monte Kristo Kontu'nun yazarı Alexandre Dumas'la yeniden karşılaştık. Siyah Lale
Hollanda'nın 17. yüzyılında geçen hikaye Lahey'de yaşanan bir siyasi olay ile başlar. Johan de Witt ile kardeşi Cornelis önce tutuklanır daha sonra ise öldürülürler.
Bu dönemde sosyal ilişkilerin azaldığı, siyasetin ve savaşların günden güne çıkmaza girdiğini söylemek mümkündür. Lahey'de durum kötüye giderken Haarlem şehrinde insanlar sanata, müziğe, resime karşı duyarlı yaşamaktadır.
Bir gün Haarlem'de ilginç bir yarışma duyurusu yapılır. İlk siyah laleyi yetiştiren kişi ödüllendirilecektir.
Doğaya ve lale yetiştiriciliğine merak salmış doktor Cornelis Van Baerle yarışmaya katılır ama başına gelecek tüm kötülüklerden habersizdir. Kıskanç komşusu Boxtel yarışmayı kazanamaması için elinden geleni yapar. Siyah laleyi üreten Cornelis ise vaftiz babası Cornelis Witt'in ölmeden önce ona verdiği kağıtlardan dolayı tutuklanır. Tam her şey bitti derken Rose ile tanışır... Kendi siyah lalesi ile...
Dönemi çok güzel bir şekilde yansıtan Dumas; her zaman ki gibi aşkı, tutkuyu, heyecanı bir kez daha tüm duygularımızla hissettiriyor.
Siyah Lale al 
Alexandre Dumas
Dünyadan yalnızca üzerine uzanıp dinlenebileceği yastıklar bekleyen insan, en yumuşak cinsinden kuş tüyüyle doldurulmuş bu kadife ve ipek yastıkların da bir bedeli olduğunu görmezden gelecek kadar kibirli olabilir mi?
"Sürekli geleceği düşünerek kendime bir kalkan oluşturmuştum ve yaşadığım andan hiçbir şey anlamamaya başlamıştım. Zaten doğduğumdan beri varlığını hissedemediğim kalbimi, tam konuşmaya başladığı zaman gelecek kaygısı yüzünden susturmayı denemiştim. Şimdi kalbim haykırıyordu ve ben onu susturmak yerine anı yaşamayı istiyordum."
Sayfa 87 - IndigoKitabı okuyor
