Ne zaman elime polis copunu alıp gerçekler sağa, düşünceler sola, duygular arkaya geçin ve koltuk değneklerine dayanarak ağır aksak yürüyen Majesteleri Bilinç'e yol açın diye kafamın içini düzene sokmak gerekse çıldırıyorum. Ama olmuyor işte, illa bir isyan, bir gürültü, bir keşmekeş ve kaos.
içimdeki bu yaşam tantanası da ne? asıl soru ne bu yaşam tantanası? içimde çocukluğumun isteğine karşı bir direniş mi var? yaşamaktan mı bahsediyor?
bilmiyorum neden bahsettiğini ya da neler