1851'de, New York Globe'un Moby Dick hakkındaki yorumu şöyleydi: "Yazar eserinde tarih, otobiyografi, coğrafya sözlüğü ya da fantezi gibi bir ayrıma girme yoluna gitmemiş."
Sayfa 40Kitabı okudu
Aziz Augustinus'un dördüncü yüzyılda kaleme aldığı İtiraflar, yeni inancı doğrultusundaki hayatını, günahlarını ve Tanrı'dan af dileyişini anlatır. Bu hatırat yüzyıllarca apologia pro vita sua, yani dua niteliğinde yakarış ve bir günah dökümü olarak tanımlandı. (Rönesans döneminde, ilahi olan ile daha incelikli bir ilişki kuran melez bir hatırat biçemi çıktı ortaya: Montaigne'in Denemeleri. Hatıratlarda anlatılanlar insanın bilmesi gerekenler olmaktan çıkıp bilebileceklerine dönüştü. Pascal'ın Düşünceler'i, Rousseau'nun İtiraflar'ı gibi. 1908'de, Nietzsche'nin ölümünden sonra yayımlanan Ecce Homo: Kişi Nasıl Kendisi Olur ile birlikte Tanrı dünyadan elini eteğini çekti.)
Sayfa 24Kitabı okudu
M.Ö. ikinci yüzyılda, Terentius, "Şimdiye dek söylenmiş hiçbir şey yoktur ki daha önce söylenmemiş olsun," demişti.
Sayfa 21Kitabı okudu
M.Ö. 450'de, Bakhilides, "Bir yazar diğerinin en iyi yanlarını aşırır ve buna gelenek der," diyordu.
Sayfa 21Kitabı okudu
Her ne kadar organik ve henüz adı konulmamış olsa da bir sanat hareketi doğuyor. Nedir bu hareketin kilit öğeleri? Kasıtlı bir sanatsızlık; işlenmemiş, süzgeçten geçirilmemiş, sansürlenmemiş ve amatörce ham malzemeler.
Sayfa 17Kitabı okudu
Gerçeklik, Nabokov'un bize hatırlatmaktan asla usanmadığı gibi, tırnak işaretleri olmadan anlamı olmayan tek kelimedir.
Sayfa 15Kitabı okudu