Günümüzde filmler nedense mutlaka sınıflandırılıyor. Bu komedi, şu korku filmi, bu macera filmi, şu kahramanlık filmi vs vs. Bum, bum, bum ... hepsini istiyorum. Ben açgözlüyüm. Hepsini birden istiyorum. Tıpkı bir sürü insanın davetli olduğu akşam yemeği için hazırlık yapmaya benziyor. Taco da yapalım, cordon bleu de, Japon yemeği de. Ben hepsini birbirine karıştırmak istiyorum, çünkü hayat da öyle ve ne kadar çok çeşit varsa o kadar iyi.