Charles Bukowski
çoğumuz gibi, o farklı işlere
girip çıktım ki, midem deşilmiş ve bağırsaklarım
rüzgara fırlatılmış gibi hissediyorum kendimi.
iyi insanlar da tanıdım bu işlerde
öbür tür de.
ama birlikte çalıştığım insanları
düşününce-
aradan on yıl geçmesine rağmen-
İNSAN İNANDIĞI ŞEYLER UĞRUNA MUHTEŞEM HATALAR YAPABİLİR
"Acil Servisten Çıkış Cümleleri
“Ev yakın hocam zaten, bir problem olursa getiririz…” (Sorumluluk paylaşımcı çıkış)
“Hocam biz çıkıyoruz, başka bişey yok de mi?” (Rasyonalist çıkış)
“Hocam, yarın poliklinikten sıra alabilir miyiz?” (Realist çıkış)
“Biz çıksak, serum evde devam etse…?” (Romantik çıkış)
“Nöbetçi eczane bulabilir miyiz?”
Bugün birine sen çok iyi birisin ile başlayan o masalı okumak zorunda kaldım. Gerçekten asla kötülüğü haketmeyecek biriydi. İçim parçalandı. Eve geldim, Saatlerce ağladım. Çünkü karşımda sanki ben vardım. Sevmek acizlikten başka bir şey değilmiş gerçekten. Seven sevilmiyormuş, istenmiyormuş, reddediliyormuş gerçekten. Kendimi onun yerine koydum, ağladım. Demek ki böyle olmuş yıllarca. Ben onca seviyorum demelerim, gitme demelerime rağmen bana tutunacak hiç bir şey bulamayıp giden, gitmeyi seçen o insanlar böyle gitmiş. Ben öyle çok yüzüstü bırakıldım, çok gözyaşı döktüm çok üzüldüm. Biliyorum çok acı. Çok canın yandı. Ama geçiyor. Hasar mı evet kalıyor tabi. Ne kadar çok acı hasar bırakırsa o kadar taş bir kalbin oluyor. Sen de üzülme çocuk olur mu zamanla alışacaksın.
sen çok güzelsin, ama ben yedeğim
leyla. yedek kamilim ben.
benim yerim senin yanın değil,
yedek kulübesi.
orda mutluyum ben gerçekten.
yani hiç bana, böyle ilişmeseniz falan
olmaz mı?
Eyvallah.
Sahi ne değişti. Biz böyle bir ırk değildik.
Eskiler niye özlenir sizce? Yeniler iyi olmadığından mı acaba? İsterseniz bir eski dostlukları bakın, bir de şimdiye.
Eskiden demişken
- Komşudan pişen bize, bizden pişen komşuya düşerdi.
- Sular çeşmeden içilirdi, 1 liraya satılmazdı.
- Salça, erişte evde yapılırdı. Yapamayana verilirdi.
- Maddiyat yoktu. Dostluk, kardeşlik önde