Bugün birine sen çok iyi birisin ile başlayan o masalı okumak zorunda kaldım. Gerçekten asla kötülüğü haketmeyecek biriydi. İçim parçalandı. Eve geldim, Saatlerce ağladım. Çünkü karşımda sanki ben vardım. Sevmek acizlikten başka bir şey değilmiş gerçekten. Seven sevilmiyormuş, istenmiyormuş, reddediliyormuş gerçekten. Kendimi onun yerine koydum, ağladım. Demek ki böyle olmuş yıllarca. Ben onca seviyorum demelerim, gitme demelerime rağmen bana tutunacak hiç bir şey bulamayıp giden, gitmeyi seçen o insanlar böyle gitmiş. Ben öyle çok yüzüstü bırakıldım, çok gözyaşı döktüm çok üzüldüm. Biliyorum çok acı. Çok canın yandı. Ama geçiyor. Hasar mı evet kalıyor tabi. Ne kadar çok acı hasar bırakırsa o kadar taş bir kalbin oluyor. Sen de üzülme çocuk olur mu zamanla alışacaksın.
·
54 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.