Bay Y, ne zamandır düşündüğü üzere birtakım radikal ka-
rarlar aldı. İşinden hemen istifa edecek, sevgilisinden ayrılacak.
Acaba bunlardan hangisini öncelese? Kısa bir süre tereddüt et-
tikten sonra, ilkin işinden ayrılmaya karar veriyor. Ama bunu
kendisinden çok daha genç, sevimsiz, küstah patronuna yüz
yüze ya da telefonda beyan etmek istemiyor. Ondan işitmesi ola-
sı sert karşılıklarla baş edebilecek, ona cevap yetiştirebilecek bir
ruh hâlinde değil hiç. Onunla muhatap olmayacak, adam sırası-
na koymayacak, onun astı konumundaymışçasına bir pozisyona
sokmayacak kendini. (Gerçekten de öyle olmasının bu noktada
en ufak bir önemi yok.) Bir süredir gözetlenmekten ve ofisin ka-
otik kalabalığından fazlasıyla rahatsızlık duyuyor. Kendini hiç
de oraya ait duyumsamıyor. Galiba en iyisi ertesi gün ve izleyen
günlerde işe gitmemek. Muhtemelen yarın arayıp işe neden gel-
mediğini, hasta olup olmadığını, öyle olsa bile öncesinde neden
kendilerini arayıp haber vermediğini sorarlar; o da bundan
sonra çok istese bile oraya katiyen gelemeyeceğini, bir şeylerin
onu zınk diye durduracağını, olduğu yere çivileyeceğini, çünkü
işyerine ve çalışma sistemine bir türlü alışamadığını, kendisini o
ortamda nedense rahat, mutlu hissedemediğini, dikildiği toprağı
yadırgayan otantik bir bitki gibi hızla sararıp solduğunu, çürü-
düğünü falan söyler bir çırpıda. Ne kadar da kolay, öyle değil mi?
Hayatta bazı şeylerin bu kadar kolay halledilebilmesi hoşnutluk
verici, aynı ölçüde de şaşırtıcı bize göre.
Kur’ân’ın prensiplerini özümseyerek uygulayan bir kadının hayatından alınmış şu ilginç kıssayı, Abdullah b. Mübârek’in dilinden aktarmak istiyoruz: “Ka‘be’yi (haccetmek) ve Resûlullah’ın kabrini ziyaret etmek için yola çıkmıştım. Yolda bir karaltı gördüm. Dikkatlice bakınca bunun, sırtında yünden bir hırka, başında da yine yünden dokunmuş
Sayfa 161Kitabı okudu
Ah, insan öyle fani ki, yaşadığından gerçekten emin olduğu bu dünyada bile, sevdiklerinin ruhunda ve hatıralarında o da sönüp kaybolacak, hem de çok çabuk!
Feyzullah Konyevi'nin Halid Meşal'i taziye yorumu:
Geçen günlerde Hamas'ın liderlerine bir taziye ziyaretinde bulunmuştuk. Oradaki o atmosferi kısa da olsa size biraz aktarmak istiyorum. Oradaki manevi havayı, onların bizden beklentilerini, onların durumunu biraz sizinle paylaşmak istiyorum. İsmail Haniye ve Halid Meşal’ın hepinize selamları vardı. Hepinizden dua bekliyorlardı ve sizlere dua
Muhammed Hamidullah
“Fransız müzisyen Abdullah Gilles Gilbert’i (v. 1980’lere doğru) ilk defa, İstanbul’da üniversitede çalıştığım sırada tanıdım. O, turist olarak geldiği Türkiye’de zaman zaman Kur’ân’ın tilâvet edildiği toplantılara katılırdı. Okunan metnin bir şiir değil de düz yazı olduğunu öğrendiğinde öylesine heyecanlanıp etkilenmişti ki, sonunda Müslüman
Sayfa 62Kitabı okudu
Düşünerek İyileşmek Mümkün müdür ?
Kitabı bitirdikten sonra daha önceki okurların incelemelerine baktım acaba kitabın nası bir düşünce ve inanç sistemine ait olduğu konusunda fikirleri var mı diye.. herkes kişisel gelişim kitabı sanmış Halbuki bu kitap yeni dini hareketlerden bir tanesi olan ve zihinsel pratiklerle insanlara yardımcı olmaya çalışan misyonerlerden birisine ait.. misyoner olduğu konusunda kesinlik bildiremem ama ihtimali var. Rönesans ve reform faaliyetlerinden sonra kilisenin itibar kaybetmesi insanların kiliseden uzaklaşması üzerine yeni dini hareketler ortaya çıktı. Bu yeni dini hareketlere New Age deniliyor. Yeni Çağ kilisesi olarak kurum açıyorlar. Kitaba gelecek olursak hepimizin kozmik enerjiye sahip olduğuna ve bütün canlıların bu tarz enerjilerden etkilendiğine ben de inanıyorum. Hastalıkları tamamen düşünceyle tedavi etme konusuna gelince yazar gerçekten kendi kanserini düşünceyle yendiyse (çünkü kitapta öyle söylüyor) hepimiz için umut verici bi keşif. 
Düşünce Gücüyle Tedavi
Hem de sırası gelmişken şunu da söyleyeyim: Kaçmasına engel olmak için mi insanın ayaklarına prangalar takılır? Hiç de değil. Pranga sadece küçük düşürme aracı, bir ayıp, bedene de, ruha da bir ağırlıktır. Hiç değilse böyle varsayılmaktadır. Yoksa mahpusların en acemisi, en beceriksizi bile, fazla uğraşmadan perçini eğeyle kesmeyi ya da bir taşla ezmeyi çabucak becerebilir. Ayaklara takılan prangalar önleyici bir tedbir diye kullanılmaktan çok uzak olduklarına göre, hüküm giymiş bir suçluya bunların taşıtılması sırf ceza diyedir; madem öyle tekrar soruyorum: Ölüm döşeğindekileri cezalandırmalı mı gerçekten?
Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
"Onurlu, gururlu, sağlam ve cesur bir kadını oynarken, bir de baktım ki gerçekten öyle olmuşum. Geçmiş yıllara acıyorum şimdi. Meğer böyle yaşamak ne güzelmiş."
