Tanrı yalnızca bir kavramdır. İnsan için birçok işlevi vardır ve çok kullanışlıdır. Tam da bu sebepten dolayı -kendiliğinden bir şekilde- gerçek olmasına ihtimal verilmiş ve inanılmıştır. İnsan beyni işte; kusurları bol ve bir şeyleri birbirine karıştırır durur. Daha çok uzun süreler boyunca insanlığın çoğu tarafından da inanılacaktır. Tanrının yokluğunu kanıtlayamazsınız (zaten ahmakça bir beklenti) ama işlevlerini yetine getirecek yeni "tanrılar" icat ederseniz onu (kavramı) yok edersiniz ve var olmadığını kanıtlamanıza gerek dahi kalmaz.
boğa burcu birini araştırmanıza gerek yok. inatçı, mükemmeliyetçi, yüksek libido, lüks ve keyifçi, yemek yerken keyif alan, enerjik ama üşengeçliği meşhur, samimi ama yerine göre mesafeli, her şeyle dalga geçen, eğlenceli ama ağırbaşlı olarak tanınan birini arıyorsanız buyrun
Hayatımda gördüğüm en saçma hastalık. Covidden bile saçma. Bir yanda mide bulantısı, baş ağrısı, diğer yanda sürekli burun kanaması, halsizlik, günde 4 defa çıkıp inen ateş, 5 defa nefes darlığı... Boğaz ağrısı hiç geçmiyor zaten. Tüm bunlar aynı anda.
Öldürmüyor ama süründürüyor denilen şey bu olsa gerek.
Yatsam o kadar kötü değilim kalksam o kadar iyi değilim, abuk subuk bişey.
1buçuk hafta arayla da tekrarlıyor.
Yeter ama yani.
Öz benliğin var , dişil bir ruhsun. Her gün aynaya baktığında karamsar da olsan enerjilerle dolu da olsan seni koruyup kollayan adına Allah Tanrı sistem ne dersen bir şey var. Gerçekten söz büyü değil kanundur diye bir şey okumuştum. İnsan bu sözlerden sonra mutlu olmayı pek de hak etmiyor. Öylesine yazılmış bile olsa. Hissederek öylesine dinlediğin bir arabesk şarkıdan sonra bile yaaa neden bunları yaşıyoruz biz diyebilecek kadar çalışan bir ilizyondayız. Yapmayın. Polyanacılık oynamayalım kabul ama edebiyat uğruna bile olsa acıya gerek yok. Onu da biz yaratıyoruz çünkü
Bir gün gelir,
Açmaz dediğin çiçekler açar.
Gitmez dediğin dertler gider.
Bitmez dediğin zaman geçer.
Hayat öyle bir sır ki;
Önce şükür,
Sonra sabır,
Sonra da inanmak gerek.
Ne kaldı geriye bir bende, bir çöplük bir bitiş bir yok oluş ne kaldı düşünmeye gerek kalmamış, bir beden bir ruh var şu odada sesi sakin oturmuşum, geriye kalan benle yaşanacak, hayat kalmamış, Şuanda yanımda artık değişmeye bile fırsat tanımıyorum kendime, bir bitiş bu ölü birini son bakışları bu aslında wezkarya