Sheldon Glashow
Doğanın kuvvetleri ya da temel kuvvetler düşüncesi, en azından eski Yunanlara kadar geri gider. Şu anda fizikçiler dört temel kuvveti kabul eder -kütleçekim, elektromanyetizma ve
iki nükleer kuvvet, bir atomun çekirdeği içinde atom-altı parçacıkları bir arada tutan zayıf ve yeğin etkileşimler. Zayıf kuvvet ile elektromanyetik kuvvetin tek bir "elektrozayıf" kuvvetin farklı tezahürleri olduğunu biliyoruz. Bunun keşfedilmesi, dört kuvvet arasındaki ilişkiyi açıklayacak bir "Her Şeyin Teorisi"ni bulma yolunda önemli bir adımdı.
"Her Şeyin Teorisi" temel kuvvetlerin birliğine ilişkin bir açıklama önerir. 》Büyük Patlamadan hemen sonra çok yüksek sıcaklıklarda dört kuvvetin tek "süperkuvvet" olarak birleştiği öne sürülür. 》Yaklaşık 10³²K'lık bir sıcaklıkta kütleçekim kuvveti diğer kuvvetlerden ayrıldı.》Yaklaşık 10²⁷K'da yeğin nükleer kuvvet ayrıldı. 》Yaklaşık 10¹⁵
K'da elektromanyetik kuvvet ve zayıf kuvvet ayrıldı.
Glashow'un tahminine göre, zayıf kuvvetle bağlantılı bozonlar görece kütleli olmak zorundaydı , çünkü kuvvet küçük aralık arda etkili olur ve ağır parçacıklar uzağa gitmez. İki adet yüklü bozan, W+ ve W- , ve bir adet de yüksüz Z bozonu önerdi. W ve Z kuvvet taşıyıcıları 1983'te CERN'in parçacık hızlandırıcıları tarafından saptandı.
Glashow, Murray Gell Mann'ın kuark modelini genişletip , "tılsım" olarak bilinen bir özellik ekledi ve dördüncü bir kuark öngördü; öngördüğü kuark 1974'te keşfedildi.
