Anneme özlem...
Bundan beş, altı yıl önceydi… Bu zamanlardı yine. Mayıs'ın ilk haftası geçmiş. Galatasaray’ım şampiyonluğa adım atmak üzereydi. Arkadaşlarla sözleştik, akşama Taksim'de şampiyonluk kutlamalarına katılacaktık... İşten eve geldim. Cumartesi akşamüzeri, koltuğa yaslandım...
Televizyonda birbiri ardına sıralanmış kapitalizmin "anneler
"Yapıyorlar, ama ne yaptıklarının bilincinde değiller, birtakım alışkanlıklar edinmişler, ama bunun nedenini bilmiyorlar; ömürleri boyunca dolaşıp durdukları halde yollarını bulamıyorlar: kitleden ayrılmayan, koyun gibi onun peşinden gidenler için doğaldır bunların tümü."
Sayfa 123 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
Okuma zahmeti gösterirseniz yorumlarınızı duymak isterim.
Bugün bir akrabamızın vefat haberini aldık. Kalkıp apar topar cenaze evine gittik. Tabi taziyeye gelen, gidenler, onları karşılayıp hizmetler edildikten sonra uğurlamalar filan derken kendimi biraz olaydan uzaklaştırıp bir köşeye çekildim. Ve sadece olanları izledim. Belirli bir süre geçtikten, ağıtlar yatıştıktan (ve yarıştıktan) sonra insanları
Sinekli Bakkal Düşünür
(Küçük spoiler içerir) Yeniden bir Halide Edib Adıvar'ın kaleminden okuduğunuz'un altını çizerim.Yazar Osmanlı döneminin son demlerin'den aktardığı hayatı paylaşmaktadır ve bu da gerçekten başarılı olduğunun kanisindeyim.Şöyleki Çoğu yorumlara baktığımda sadece Rabia'nın başından dönen olaylara el atmışlar.Birazda kitap da anlatılan o dönemin devlet adamlarının işine ne kadar ehemmiyetle, dürüstlükle yaptıklarını belirtmek isterim.Yorumumu okuyup da kitabı okumaya gidenler ne demek istediğimi anlayacaktır.Yine duygusal yönüyle konuşmak istersem Rabia'nın annesini terk etmesinin ne kadar içler acısı olduğunu da vurgulamak isterim.Annesinin hicran acısı ve içinde oluşan bir sinirden ola ki dayanamayıp vefat etmesidir.Demem o ki kitap bir yerden sonra sarıyor.Kitapla ilgili olmasa da şunu aktarmak isterim bazı yazarlar aktarmak istediklerini, kitabın bir yarımını bitirdikten sonra anlamış oluyorsunuz ve akıcılık o zaman başlıyor.Bunun için okurlara kitap okumanın sabırla ve niçin okuduklarını kendilerini sorgulamalarını isterim. 
Sinekli Bakkal 
Halide Edib Adıvar
Benim için öldün.
Sen benim için öldün.
Ölüm ne acı, yaşanılması ne zor.
Bir başlangıç belki de?
Ne karanlik, ne de acı veriyor.
Çok derin bir uyku felan olduğuna inanmıyorum.
Kaçınılmaz son.
inananlar için başka bir aleme yolculuk...
...inanmayanlar için sonsuz sessizlik.
"bir can borcum var" diyenlerin bu borçlarını da ödeyip tanrı katına
