...seviyorum aklımın almadığı şeyleri,
titriyorum emin olduğum zaman.
Bu dizelerle vurmuştu beni İbrahim Tenekeci. Halihazırda aklımın almadığı şeyler, yani seviyorum dediklerim, bildiğin gündelik, suya sabuna dokunmayan şeylermiş. Şu son bi kaç ay da şaşkınlığın avuçlarında kalakalınca, yaşananlar bana aklımın alamadığı şeylerin hic de öyle sevilmelik şeyler olmadığını öğretti. Bilakis hınç doluyum anlam veremediklerime. Susup geri çekilmek bana göre değilmiş. yakasına yapışıp geçmişin, zihnimi bulandıran ne varsa bir bir açıklansın ki soru işaretlerinden kurtulayım istiyorum. 'herkes sustuğu kadar güzeldir' diyo ya bir de, yok o öyle değilmiş. 'seni üzmek istemiyorum'u duymak bile nimetmiş esasında.. Giderken bir şey söyleseydi keşke.
