Oruç Aruoba ile tanışma kitabım; sanırım tanışmak için en ağır kitabını seçtim. Ya da bana ağır geldi. Ağır derken anlamamak değil de konular bakımından diyebilirim. De ( ölüm) ki ( yaşam) işte (felsefe) olarak üç bölüme ayrılmış bir eser.
Başlangıçta kitaba nasıl başladığına dair bir giriş kısmı var. Ne yalan söyleyeyim çok karamsar bir eser. Ölümü kabullenerek yaşarsak daha iyi yaşayacağımızı tekrar tekrar belirtmiş. Yaşam bölümünde ise yine bir karamsarlık var ama anlattıklarının hepsi de doğru. Son bölüm ise Felsefe ‘ye ayrılmış. Felsefe nedir? Nasıl olmalı ? Bunun hakkında o kadar çok detaylı anlatım yapmış ki bu konuda beğendim.
Yaşam ve ölüm bölümündeki bir çok aforizma, felsefik alıntılar kesinlikle çok iyi. Bu bölümlerini çok beğendim. Kelimelerle çok iyi oynayan bir yazar. Karamsar cümlelerin içine serpiştirilmiş umut, tecrübe, yaşanmışlık dolu cümlelerde yok değil. Ders alınacak bir sürü cümle bulacaksınız.
Felsefeyi cümlelerle dans ettirmiş. Çizgilerle, tırnak işareti ve noktalar ile aralara kendi sözlerini koymuş. Bol bol alıntılar vermiş. Felsefenin dahilerden bir sürü alıntı var. Devamlı tekrarlayan aynı anlamlar beni çok sıktı. Ama genele bakarsak yazar gayet iyi başarılı.
Kısacası felsefe seviyorsanız bu ismi ve kitabı okumalısınız.
NigRa
Saat gece yarısını çoktan geçmiş "yarım" diye belirtilen 12.30'u göstermekteydi. Akreple yelkovan iki ayrı uçtaydı, kavuşamayan iki aşık gibi diye düşündü. Sonra aklı yine yarım kavramına kaydı. 24'ün yarısı 12
