"Güzelmiş” diyor, sessizce dinledikten sonra, “ama masal değil bu.”
“Tebrikler. Nasıl bildin?”
“Masallar böyle bitmez. Bu, çok acıklı.”
Yavaşlayan bir hızla toparlarsın ne varsa
İçinde esen fırtınanın savurduklarından.
Bir an sorunudur senin için artık
Kalkıp gitmek , her şeye hazır olmak
"Aptal aptallığında dirense bilge olurdu."
Bazı insanların içinde onları hayat boyu zehirleyen bir dürtü oluyor. Nedense bir yıldız olduklarını, bir gün hızla yükselip dünyayı kamaştıracaklarını düşünüyorlar. Ömürleri çevrelerindeki herkesten bunu doğrulayacak kanıtlar istemekle geçiyor. Onlar, sevilmek zorunda olanlarımız.
Sayfa 176Kitabı okudu
Aşkın tarifini o gün şöyle yapardım: İnsanın kendisini aptal gibi hissetmekten hoşlanabilmesi.
Jülide olsa, şu yanıtı verir: “Senin değil, karşındakinin aptal olup olmadığı önemli olan.”
Ertuğrul, sürdürdü: “Aptal gibi hissetmek kime yakışıyorsa o öyle hissetsin. Bazısına yakışır çünkü.”
Fırat, noktayı koyardı: “Aptal aptallığında direnirse bilge olurdu. Kimin sözüydü şimdi hatırlayamadım.”
Sayfa 174Kitabı okudu
“Yalancısın“ demek geliyor içimden. “Aramayacaksın. Yalnız kalsan da, günün birinde ciğerinden de vursalar seni, bir telefon etmeyeceksin. Bilmem kaç yıl sonra hayat bizi bir daha karşılaştırdığında da böyle güzel, böyle yalancı, böyle temiz olacak mısın?“
Sayfa 172Kitabı okudu
“Hayır “dedi sakin bir sesle, “bu kız kimseye benzemiyor.”
Sayfa 169Kitabı okudu
Gitmemek, delilik olurdu.
Sayfa 168Kitabı okudu
Böylece konuşmuş da olduk. O zaman hissettim ki, içimden attığım bu adımın getireceklerini tüm ruhumla istiyordum. Beni uyaran, sakınmamı söyleyen bin yıllık sesler vardı kulaklarımda. Basımı çevirdim, uzaktaki adalara baktım. Tül gibi bir sis içinde, ufka doğru sıralanmışlardı. Gitmemek, delilik olurdu.
Sayfa 168Kitabı okudu
Onu bana böyle baktıran neydi?
Sayfa 167Kitabı okudu
Ertuğrul, bana bakıyordu.
Bakışında insanı her şeye hazır olmaya çağıran bir güçlülük vardı. çok mu cesurdu? Bana, yüzüme, ellerime baktığında neydi gördüğü? Hangi düş, hangi gerçekle karşısına çıkıyordum? Ertuğrul beni nelerle ölçüyordu? Onu bana böyle baktıran neydi?
Sayfa 167Kitabı okudu
Yaz, bitiyor. Kendini çok sevdirmeden.
Sayfa 166Kitabı okudu
Birbirimiz hakkında ne kadar az şey bilirsek o kadar iyi. Kaygı, merak ve endişe insanı insana bağlayan, birbirine doğru iten şeyler. Bense ona kızgınım. Yüze vurulmayan bir kızgınlık bu. İçten içe gelişiyor.
Sayfa 166Kitabı okudu