hecehecesanayazıldıkelimeler
Bir insan neden gider sevgili? Ağır ağır adımlarla yürüyerek değil de koşarak neden terk eder ki? Bilmiyor musun sevgili. Peki o zaman sen neden gittin? Neye kandın böyle, ne için kanattın yüreğimi...
Suskunca gittin hayatımdan..Geri dönüşünse çok geçti.Yaralıydı kalbim ,hızla kan kaybediyordum. Geldin...''Hoş geldin '' diyemedim.Ama sende hiç anlamadın be SEVGİLİ beni iyi edecek tek cerrah SENdin.
Şimdi anımsıyorum yalanlarını , ''ne de güzel kanmışım'' diyorum. Kanasım , kanayasım varMIŞ...
Varlığının canı cehenneme
Bana Seni Yazdıran Yarım Kalmışlığındır..
Bu gece yokluğunun dökümünü yapıyorum. Aylar önce sensizliğe yazdığım şiiri okudum, bir de dün gece yazdığımı... Hiç fark yok... Neden azalmıyorsun bende? Neden gidişin dün gibi? Neden sana yazdığım her yazı, hep aynı yerde tıkanıyor? Ben bugüne kadar kimseyi yokluğunda bu kadar önemsemedim... Kimseyi
Sen gittin ya sevgili;yanan bir yürek icinde bir sızı olan birini bıraktın geride..
Sevgiye dair....
Mumun yanına oturmuş, kıpırdanan alevlere içini dökerken yanaklarından yaşlar süzülüyor ve mırıldanıyordu:
-Ey sevgili! Hayalin gözümde, ismin dilimde, sarayın kalbimde... Peki ama nereye kayboldun?!. Gözlerim her yerde seni arıyor, hâlbuki işte gözbebeğimdesin; kalbim durmadan seni özlüyor, hâlbuki işte bağrımın içindesin.