Cemal Süreya
Senin çelme taktığın yerden başlıyorum hayata. Varsın yara içinde kalsın dizlerim; yüreğim kadar acımaz nasıl olsa.
Şems-i Tebrizi
Düzenim bozulur,
Hayatımın altı üstüne gelir diye endişe etme.
İyi ki doğdun Aytmatov
Bugün 12 Aralık. Büyük Usta Cengiz Aytmatov'un doğum günü. Ben bu vesileyle Aytmatov'un vefatı üzerine kaleme aldığım yazımı 1000 Kitap okuyucularıyla tekrar paylaşmak istiyorum. Herkese iyi okumalar...
AYTMATOV'A VEDA
"Merhaba Beyaz Gemi, ben geldim!"
Aytmatov'un ölümü üzerine hissettiklerimi anlatmak çok güç.
Gidince bittiğini sandığın,
Başkasının kollarında unutmaya çalıştığın.
Karşıdakini o farzedip konuştuğun bir hikayeyse bu.
O hikaye bitmemiştir.
O acı o aşk tazedir.
Yakar en derini,
Şimdi ben sana ne bulayım da ne söyleyeyim.
Hani diyor ya mevlana;
'SÖYLE UYANIK MI GİTTİN?'
Peki şimdi sen söyle ey sevgili
Giderken uyanık mı gittin.....?
@sevda_sen
Okula gidiyorsun
Önüne biri çıktı
Ona resmen kalpten vuruldun
Sevgili oldunuz
Sonra bir sürü arkadaşın oldu
3 sene kardeş gibi yaşadınız
Sevgilinle aşkınız bitmedi
Sonra bir gün yine okula gittin
Onu gördün ama...
Başka bir kızlaydı
Kalbinde bir acı hissettin
Ondan sonra koşarak,
Arkadaşlarının yanına gittin
Onları gördün
Senin hakkında konuşuyorlardı
'Aman be bu kızda cok salak.'
'Hala onu kullandığımızı anlamadı.'
"Kankalarım..." diyebildin sadece
Sonra yaşama isteğin gitti
Yıkıldın...
Resmen ölmüştün
Ama hayattaydın...
"Bir damla gözyaşı kadar yerim varsa sende
Hüzünlü bir buluta dol ve şehrime gel sevgili
Koca bir ömür yokluğuna sarılarak
Sadık kaldım bak senli düşlerime
Ah oysa sen, sen nasıl da bırakıp gittin beni
Şimdi bu sevda yorgunu halime bak
Ve gidebilirsen git, yine sevgili."🍁♡
Zekeriya Efiloğlu♡
Sonra sustun, sonra;
Gittin....
.....
En sevgiliye
En merhametliye
Sonsuzluğa
bana kalan mı? bir uzay kara bulutlar,
kollarıma yaban sarmaşıklar,
boğazıma diken azıklar
Gittin....
Ey sevgili
En merhametli
Al beni de onun yanına
Seni sordum maviye,
Beni ben yapanın sen olduğunu bilmeden.
Kederden duramadı gökyüzü,
Yaş oldu yağdı üstümüze.
Sonra yeşerdi yerdeki solmuş çiçek,
Papatya oldu.
Sen gittin ya sevgili,
Papatya yoldaşım oldu,
Yapraklarını döktü benimle...
Sibel